حسن موسوی چلک، رئیس انجمن علمی مددکاران ایران در یادداشتی درباره«ازدواج سپید» پدیده  اجتماعی نوظهور جامعه که در این قالب دختر و پسر بدون ازدواج رسمی و در غیبت محسوس جاری شدن خطبه عقد دایم یا موقت زیر یک سقف با یکدیگر زندگی می‌کنند و هزینه‌های زندگی را مشترک پرداخت می‌کنند، در وبلاگ خود نوشته:« گرایش جوانان به ازدواج سپید دلایل متعددی دارد، بخشی از آن شرایط اقتصادی و بخش دیگر فرار از مسئولیت است.» به نظر او آمار  ازدواج سپید در ایران نگران کننده نیست اما مساله‌ای که در این میان قابل تامل است نوع فرهنگ و مذهب دینی کشور ما است که ماجرا را نگران کننده می‌کند، چرا که این نوع ازدواج‌ها با فرهنگ ما مغایرت دارد و برای خانواده‌ها قابل پذیرش نیست. موسوی چلک معتقد است فرار از مسئولیت زندگی مشترک در بین پسران رو به افزایش است درواقع آنها از تشکیل خانواده ترسیده و در انتخاب نیز دچار تردید می‌شوند بنابراین باید در این زمینه فکری اساسی کرد.
البته در دوره گذار از جامعه سنتی به پست‌مدرن مسائل و آسیب‌های اجتماعی متعدد و فراوانی دامن‌گیر جامعه می‌شود که به عقیده جامعه‌شناسان اجتناب ناپذیر اما قابل شناسایی و مدیریت است. اما موضوعات مربوط به ازدواج جوانان از این حیث که خانواده بنیادی‌ترین رکن جامعه است و این‌ روزها کارشناسان آمار زنگ خطر کاهش جمعیت کشور را به صدا در آورده‌اند بسیار مهم و مورد توجه مسئولان قرار دارد. با این حال به نظر نمی‌رسد روش‌های تنبیهی یا اجباری بتواند راهکار مناسبی برای حل این معضلات باشد، با نگاهی به تجربیات کشورهای دیگر جهان که زودتر از ما دوران گذار را طی کرده‌اند می‌توان فهمید روش‌های تشویقی در این راه می‌تواند موثرتر باشد.