امیلیا نرسیسانس انسان‌شناس و استاد دانشگاه
وقتی به مسأله خشونت علیه زنان می‌نگرم در اولین نگاه به‌نظرم می‌رسد که این قانون است که مشکل دارد و باعث دامنه‌دار شدن خشونت علیه زنان می‌شود. به این معنا که قوانینی که مربوط به زنان می‌شود آنها را در درجه پایین‌تری نسبت به مردان قرار می‌دهد و اهمیت آنها را
نادیده می‌گیرد.
به اضافه این‌که در جامعه هم ظاهرا ارزش اجتماعی و فرهنگی خانم‌ها جا نیفتاده است. به‌رغم این‌که این همه خانم‌های باسواد و مدیران کارآمد در جایگاه‌های رسمی مشغول هستند و ما حضور زنان را در پیشبرد جامعه حس می‌کنیم آن‌طور که باید نقش و اهمیت و ارزش آنها نهادینه نشده است.
نتیجه چنین دیدگاهی همین است که بعضی از مردان به خود اجازه می‌دهند که منجر به ایجاد ترور و وحشت بین خانم‌ها شوند. عملی که ظاهرا راحت هم صورت می‌گیرد. درحالت سطحی و مقیاس کوچک، متلک‌هایی است که در خیابان‌ها می‌شنوند و بدرفتاری‌هایی است که با آنها صورت می‌گیرد و حالا هم که به صورت علنی و عینی مسأله اسیدپاشی خود را مطرح می‌کند و دل هر شهروندی را به درد می‌آورد.
برای جلوگیری از نگاه و رفتار خشونت‌آمیز نسبت به زنان نیاز به بازنگری مدنی داریم. بازنگری به این معناست که حقوقی را که برای مردان روا می‌دانند، برای زنان هم روا بدانند. از زمانی که به یاد دارم مسأله اسیدپاشی را داشته‌ایم. سال‌هاست که با این مسأله مواجهیم یعنی حتی در دهه 40 هم این اتفاق‌ها می‌افتاد و هنوز هم ادامه دارد. نکته قابل‌توجه این است که این نوع از خشونت همیشه از طرف مردان به زنان بوده و عکس آن را که زنی چنین خشونتی را درمورد مردی روا بدارد، ندیده‌ایم. ریشه‌یابی این مسأله باید توسط اقشار متفاوت جامعه که مدعی تفکر هستند صورت بگیرد تا بدانیم چه چیزی باعث می‌شود مردان به خودشان اجازه دهند این نوع رفتار را بروز دهند و چه چیزی از این رفتار آنها پشتیبانی می‌کند.
ممکن است یک سری از قوانین موجب چنین نگرشی شده باشند یا ساده‌نگری‌ها و مهم ندانستن زنان و اصولا جدی نگرفتن این قشر از جامعه دلیل چنین رفتارهای خشونت‌باری علیه زنان
شده باشد. به هر صورت اگر جنبه‌های قانونی اجرا شود و در قانون به اهمیت و ارزش و حقوق زنان توجه شود، می‌توانیم سراغ معرفی فرهنگی هم برویم. در معرفی فرهنگی ساده‌ترین راه‌حل احترام بیشتر به سیمای زن است که رسانه‌ها می‌توانند از طریق تبلیغات این جنبه را کم‌کم همه‌گیر کنند. چراکه وقتی آدم‌ها برای همدیگر احترام قایل شوند، باعث می‌شود دیگر فراقانونی کار نکنند. کسی بنا نیست در جامعه، دیگری را تربیت کند. اگر قوانین لازم و کافی وجود داشته باشد که با چنین افرادی برخورد کند، کسانی که به خودشان اجازه هر رفتار خشونت‌باری می‌دهند با اتکا به آن قانون سرزنش و جریمه می‌شوند.