شهروند| ظاهرا ارنست همینگوی علاوه بر روزنامه‌نگاری و رمان‌نویسی، شاعری را نیز به‌عنوان یکی از علایقش دنبال می‌کرده است. این نکته را قصیده‌ای که ارنست همینگوی درباره ایتالیا سروده و اکنون بعد از گذشت ۷۰سال در یک کتاب به چاپ می‌رسد، اثبات می‌کند.
هافینگتون پست در این مورد نوشته که قطعه شعری که ارنست همینگوی، نویسنده سرشناس برنده نوبل درباره ایتالیا نوشته بود؛ اکنون در کتابی به نام همینگوی و ایتالیا: دورنماهای قرن بیستم منتشر شده است.
در ادامه این گزارش آمده است که 9سال از نگارش کتاب زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند، گذشته بود که همینگوی برای دیدار از منطقه‌ای که در دوران جنگ جهانی در آن زخمی شده بود، راهی ایتالیا شد و در آن‌جا طی اقامت در دهکده کوچکی که در رمان وداع با اسلحه توصیفش آمده، قصیده‌ای سرود که طی دهه‌های گذشته به فراموشی سپرده شده بود. این قطعه شعر حالا در کتابی با عنوان همینگوی و ایتالیا: دورنماهای قرن بیستم از سوی انتشارات دانشگاه فلوریدا برای نخستین‌بار به چاپ رسیده است.
ارنست میلر همینگوی، نویسنده و روزنامه‌نگار سرشناس آمریکایی و برنده جایزه‌های نوبل ادبیات و پولیتزر که آثاری چون وداع با اسلحه، نسل گمشده، خورشید همچنان می‌درخشد، مردان بدون زنان، برنده هیچ نمی‌برد و زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند را در کارنامه دارد، در اواخر عمر به دلیل ابتلا به افسردگی در سال ١٩٦١ اقدام به خودکشی کرد اما موفق نشد. بعد از سه هفته روان‌درمانی همینگوی سرانجام در خانه‌اش در آیداهو به زندگی‌اش پایان داد.