شهروند| نخستین نشست رسانه‌ای سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، صبح روز گذشته ۲۴ تیرماه در مجموعه تئاتر شهر
 برگزار شد.
فرهاد مهندس‌پور در ابتدای این نشست گفت: قبل از پذیرفتن دبیری جشنواره به این مسأله فکر می‌کردم که برگزاری جشنواره تئاتر فجر ضرورتی ندارد. واقعا به این نکته فکر می‌کردم که جشنواره تئاتر فجر به چه درد می‌خورد و اصلا برای چه باید برگزار شود چون متاسفانه ما ملتی شده‌ایم که زندگی‌مان شده آیین‌های بی‌معنی و به نظرم یکی از آیین‌های بی‌معنی برگزاری جشنواره تئاتر فجر بود، بنابراین معتقدم باید ضرورت‌های برگزاری چنین جشنواره‌هایی مورد بررسی قرار گیرد.
او در ادامه با بیان این‌که باید هرازچندگاهی به این پرسش پاسخ دهیم که برگزاری جشنواره فجر چه ضرورتی دارد، توضیح داد: از آن‌جا که پدیده‌های اطراف تئاتر تغییر کرده و دگرگون شده است پس تئاتر هم باید تغییر کرد. اصلاح نکردن و تغییر نکردن به‌صلاح نیست و البته من می‌دانم که ما مدل ارزیابی کردن درستی در تئاتر کشور نداریم، چون همیشه نهادهای نقد و بررسی کم بوده است و دانشگاه‌ها هم به این مسأله ورود نمی‌کردند. اما به‌هرحال همه می‌دانیم که تغییراتی باید در روند برگزاری این جشنواره به وجود بیاید.
دبیر این دوره از جشنواره تئاتر فجر یادآور شد: در ۱۵ تا ۲۰‌ سال گذشته، یعنی تا قبل از ‌سال
 ۸5-۸4 حکمت برگزاری جشنواره تئاتر فجر این بود که تکلیف اجراهای ‌سال بعد را مشخص کند و البته همان موقع هم ما اعتراض داشتیم که چرا باید کانال رسیدن به اجرای عموم، جشنواره تئاتر فجر باشد، اما الان قضیه برعکس شده است.
مهندس‌پور در بخش دیگری از سخنانش درباره این دوره از جشنواره تئاتر فجر که با دبیری او برگزار می‌شود هم گفت: در این دوره قرار است انتخاب آثار با مشارکت حداکثری هنرمندان چه در تهران و چه در شهرستان‌ها صورت گیرد و یک گروه ۷۰ نفری از هنرمندان کارها را انتخاب می‌کنند که میانگین آنها بخش مرور را انتخاب خواهند کرد اما برای انتخاب آثار شهرستان‌ها همچنان ناچاریم که فیلم آثار را ببینیم.
دبیر جشنواره درباره حذف بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی و حرف و حدیث‌هایی که در این‌باره مطرح شده است هم توضیحات جالبی ارایه داد: متاسفانه آدم ترسویی نیستم و البته در جریان اخبار هم نیستم و راه‌های ارتباطی‌ام محدود به تلفن ‌همراهم و ارتباطم با دانشگاه و دانشجویانم است. درباره حذف بخش نمایشنامه‌نویسی هم باید بگویم که من متوجه شدم این بخش دارد در بین بخش‌های دیگر تئاتر فجر گم می‌شود و اگر واقعا این اتفاق، اتفاق خوبی است باید در جایی دیگر به آن بها داد .