ایسنا| معاون دفتر مبارزه با بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی از افزایش تعداد قربانیان تب کریمه کنگو خبر داد و گفت: «تعداد کسانی که بر اثر ابتلا به تب کریمه کنگو جانشان را از دست داده‌اند، به 5نفر رسید.»
براساس اعلام کریم امیری، از ابتدای امسال همچنین 80نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند. امیری در توضیح بیشتر با بیان این‌که امکان انتقال این بیماری از طریق مصرف گوشت مورد تأیید سازمان دامپزشکی در قصابی‌ها وجود ندارد، گفت: «همه لاشه‌های دامی پس از کشتار به‌مدت ۲۴ساعت در فضایی به نام پیش‌سردخانه قرار می‌گیرند که دمایی حدود دو تا بیش از چهار درجه دارد و در این دما اگر ویروسی در لاشه کشتار شده وجود داشته باشد به دلیل اسیدی شدن PH آن، از بین خواهد رفت، بنابراین مردم درصورت تهیه گوشت مورد نیاز از مراکز معتبر هیچ نگرانی از نظر انتقال بیماری تب کریمه کنگو نداشته باشند چرا که تنها راه انتقال ویروس این بیماری از طریق انتقال خونی به اثبات رسیده و وجود داشته است.»
معاون دفتر مبارزه با بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی ادامه داد: «سازمان دامپزشکی در صورت وجود موارد ابتلا یا تلفات در هر منطقه‌ای اقدام به سمپاشی آن منطقه به شعاع ۳ کیلومتر تحت‌عنوان کانون بیماری می‌کند تا با از بین بردن کنه‌ها امکان انتقال این بیماری را به حداقل برساند که تاکنون نیز همین‌گونه بوده اما بهترین راه مبارزه با این بیماری با توجه به نداشتن علایم بالینی در دام، آموزش است که در کشورهایی مانند ایران با توجه به بومی شدن ویروس این بیماری ضروری به‌نظر می‌رسد.»
او توصیه‌هایی هم برای دامداران داشت: «دامداران توجه داشته باشند که به هیچ وجه خود برای تأمین گوشت مورد نیازشان اقدام به کشتار دام به صورت غیربهداشتی نکنند و درصورت اطلاع از شیوع این بیماری در مناطق اطراف خود ضمن انجام اقدامات لازم مانند سمپاشی به موقع برای کنترل جمعیت کنه‌ها تا سردشدن هوا تماس نزدیک خود با دام‌هایشان را بشدت کاهش دهند. البته دامداران باید توجه داشته باشند که داشتن دام برای آنها یک منبع خطر آلودگی برای ابتلای به انواع بیماری‌های مشترک بین انسان و دام تلقی می‌شود، بنابراین باید همه جوانب احتیاط را در این زمینه به‌صورت مستمر و همیشگی رعایت کنند.»
براساس اعلام امیری، بیماری تب کریمه کنگو تلفات دامی ندارد، چرا که ویروس آن چند روز بیشتر میهمان دام‌ها نیست و می‌تواند از طریق کنه‌هایی که در فضای واحدهای دامپروری که روی بدن دام‌ها می‌نشینند و نیش می‌زنند به دیگر مناطق منتقل شود و انسان‌ها یا دام‌های دیگر را آلوده کند، اما این بیماری فاقد علایم بالینی مشهود در دام است.