علیرضا داوودنژاد کارگردان
مشکل اصلی بخش فرهنگ اکران شدن یا نشدن چند فیلم نیست بلکه مشکل اصلی قاچاق فیلم‌های سینمایی و تسخیر مخاطب ایرانی توسط شبکه‌های ماهواره‌ای است. بسیار جای تعجب است که در شرایطی که میلیون‌ها مخاطب ایرانی پای ماهواره‌ها نشسته‌اند و روزانه سریال‌های ضعیف ماهواره را با بد‌ترین دوبله نگاه می‌کنند چرا ما باید به مسأله دیگری توجه کنیم. امروز ماهواره پیشخوان فرهنگی کشور و مخاطب ایرانی را با خود همراه کرده و به نوعی به تاراج برده، بنابراین مهم‌ترین مسأله توجه به این امر است. بازارسیاه قاچاق و عرضه محصولات غیرمجاز بیشترین گردش مالی و عظیم‌ترین سودآوری را در بخش فرهنگ دارد اما سود سینمایی که غیرمجاز تکثیر می‌شود؛ به جیب سینماگران واقعی نمی‌رود. زمزمه‌هایی پیرامون احتمال گرفتن اختیارات سازمان سینمایی درخصوص صدور پروانه نمایش فیلم‌ها شنیده می‌شود، در چنین شرایطی این‌گونه رفتارها با سینما و پیله کردن به مسائلی که مشکل اصلی نیست؛ نمی‌دانم چه معنایی دارد. حساسیت‌هایی که درباره فیلم‌ها و سینمای ایران وجود دارد بیشتر از واقعیتی است که در جامعه وجود دارد. گروهی تصور می‌کنند خیلی از فیلم‌ها اگر نمایش داده شوند اتفاق خاصی می‌افتد در حالی که هیچ اتفاقی نمی‌افتد زیرا مردم امروز در جامعه مسائلی را می‌بینند که اصلا قابل مقایسه با آنچه در فیلم‌ها نشان داده می‌شود، نیست. این‌گونه رفتارها با سینماگران آنها را ناامید می‌کند و همین تولید نیمه‌جان نیز متوقف می‌شود و فضای سمعی و بصری کشور دربست در اختیار محصولات خارجی و وارداتی قرار می‌گیرد و مشکلات فرهنگی ما همچنان باقی می‌ماند. هرچند دولت باید از سینما حمایت کند اما اجرای سیاست‌های سینمایی بدون همکاری مجلس شورای اسلامی، اصناف و سایر دستگاه‌های دولتی امکان ندارد. تمام نهادهای دولتی باید راه سینما را هموار کنند. به نظرم راهکار حل مشکلات موجود این است که به سمت حمایت اقتصادی و ایجاد امنیت در تولید حرکت کنیم زیرا تمام مشکلات سینما از نا‌امنی اقتصادی حاصل می‌شود و بازار سینما اگر امنیت پیدا کند و اگر گردش مالی سینما در بازار قانونمند اتفاق بیفتد؛ گردش مالی می‌تواند وضعیت معیشتی را تأمین کند.
منبع: ایلنا