مریم نراقی_ شهروند: "هیچ کس من را نقد نمی‌کند. هیچ‌کس مرا تشویق نمی‌کند. هیچ کس با من کاری ندارد. آن‌هایی که باید بدانند من چه کسی هستم، می‌دانند من چه کسی هستم" این‌ها بخشی از صحبت های عباس کیارستمی در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز است. فیلمساز مستقلی که در دنیا بیشتر از وطن خودش مورد توجه واقع شد. سینماگر برجسته‌ای که فیلم‌هایش کمتر فرصت اکران در سرزمین اش را داشتند. اما او با تمام مشکلات به راهش ادامه داد و هر بار طعم جدیدی از سینما را برای مخاطبانش به تصویر کشید. طعم گیلاس اش جایزه نخل طلای فیلم کن را به دست آورد. این دستاورد یکی از مهم‌ترین جوایز تاریخ سینمای ایران است.
عباس کیارستمی که برای ادامه درمان بیماری خود به فرانسه سفر کرده بود، در سن ۷۶ سالگی و در ماه تولدش درگذشت. این کارگردان سرشناس سینمای ایران که از اسفند سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت ۹۵ به دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری شده بود و در ماه‌های اخیر هم چندین بار به بیمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام بنا به تصمیم خودش هشتم تیر برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت.
ژان لوک گدار فیلم ساز برجسته فرانسوی  پیش تر در باره کیارستمی گفته بود سینما گريفيث شروع و با عباس کیارستمی تمام می شود.
همچنین اصغر فرهادی در گفت و گو با گاردین در باره درگذشت کیارستمی گفت من شوکه شدم . دنیا مرد بسیار بسیار بزرگی را از دست داد.
کیارستمی در کارنامه‌ی فیلم‌سازی‌اش ساخت فیلم‌های کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و .. و فیلم‌های بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولی‌ها» ۱۳۶۲، «خانه‌ی دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷، «ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد.  قرار است پیکر کیارستمی به ایران منتقل شود.روزنامه شهروند درگذشت این کارگردان سرشناس را تسلیت می‌گوید.