احمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رضا کاظمی طنزنویس [email protected]
سال پیش شاهد بودیم که کمپین «نه به خرید ماهی قرمز» در آستانه سال جدید به راه افتاد. این کمپین که اتفاقا بخش عظیمی از حامیان آن را مشتریان پروپاقرص غذاهای دریایی، خاویارخواران، سوشی‌دوستان و هواداران رستوران‌های Fish & Chips تشکیل می‌دادند، نظر به «گناه داشتن» ماهی کوچولوهای قرمز، خرید و قراردادن آنها بر سر سفره هفت‌سین را تحریم کردند. فارغ از درست یا غلط بودن آن ماجرا، امسال شاهد نسل جدیدی از تحریمات این‌چنینی هستیم مثل «تحریم کاشت سبزه» که به دلیل اسراف حجم زیادی از گندم، عدس و غیره با شعار «هر ایرانی، یک نهال!» مردم را به کاشتن نهال به جای کاشت سبزه دعوت می‌کند! از این‌رو بنده تصمیم گرفتم پیش از آن‌که به زودی شاهد تحریم انداختن سفره‌سین یا حتی کلا تحریم عید نوروز باشیم، راهکارهایی برای ایجاد اصلاحات بنیادین در این مراسم باستانی پیشنهاد کنم.
راهکار اول:
تغییر سفره هفت‌سین به سفره هفت‌شین
در این روش شما کافی‌ست به جای سیب (نماد سلامتی) از «شلغم» استفاده کنید که اتفاقا برای سرماخوردگی هم خیلی خوب است. خداییش شما خودتان وقتی سرماخورده باشید و سلامتی‌تان به خطر افتاده باشد، سیب می‌خورید یا شلغم؟ به جای سبزه (نماد سرسبزی) هم بنده «شلنگ آب» را به‌عنوان دومین «شین» توصیه میکنم. به هرحال درست است که سبزه رنگ سبز دارد اما آن چیزی است که موجبات این سرسبزی را فراهم می‌کند؟ بله آبیاری صحیح! و آبیاری صحیح هم جز به وسیله شلنگ میسر نمی‌شود! به‌عنوان سومین عنصر سفره هفت‌شین نیز بنده به جای سکه، «شیتیل» یا پول نقد و تراول چک را مناسب‌تر می‌بینم! جایگزینی سایر اقلام «سین‌دار» با اقلام «شین‌دار» را نیز به عهده خود مردم آریایی کشورمان قرار می‌دهم تا کسی فکر نکند ما خودمان را نماینده کل ملت می‌دانیم و می‌خواهیم برایشان تعیین‌‌تکلیف کنیم اما توصیه بنده این است که حتما در سر سفره به جای «سیر» از «شیر» استفاده شود، آن هم شیر پاستوریزه و هموژنیزه که نمادی از پیشرفت تکنولوژی و درعین حال تغذیه سالم هم باشد! در مورد اجزای ثابت اما بدون سین و شین نیز ابتکار عمل با خود مردم است. بنده شخصا به جای «آینه و شمعدان» که قرار است مثلا نماد روشنایی باشند، چراغ‌قوه گوشی‌ام را روشن میکنم و می‌گذارم سر سفره و به جای «آب» (نماد پاکی) نیز ترجیح می‌دم از مایع دستشویی یا صابون گلنار استفاده کنم تا به نوعی سنت و مدرنیته را به هم پیوند بدهم!
راهکار دوم:
سفره هفت‌سین الکترونیک (مجازی)
روش قبلی شاید به مذاق عده‌ای خوش نیاید. مثلا ممکن است یک عده بگویند چرا «هفت‌شین»؟ چرا «هفت دال» یا «هفت قاف» نه مثلا؟ برای همین درصورتی که روش فوق جواب نداد بهتر است این مراسم سنتی را به صورت تلگرامی برگزار کنیم. خوبی این روش این است که نیازی به حضور فیزیکی ندارد و هرکس می‌تواند از هرکجای دنیا بر سر سفره هفت‌سین خانواده‌اش حاضر شود. روش کار هم به این شکل که یک گروپ یا یک کانال تلگرامی درست می‌کنیم و بعد اعضای خانواده یکی یکی در آن Join می‌شوند. سپس با استفاده از رباتِ ساخت استیکر، اقلامِ سفره هفت‌سین از قبیل سمنو، سیر، سرکه و... را در قالب استیکر داخل گروه send می‌کنیم! این‌جوری نه جان ماهی‌های بی‌گناه به خطر می‌افتد و نه سالیانه مقدار زیادی دانه عدس و گندم به هدر می‌رود و تازه سنت‌های باستانی‌مان نیز دست‌نخورده باقی خواهند ماند!