آبرفت تلنبار شده در سد لتیان و نابسامانی حاصل از حضور بی‌مهار گردشگران در اطراف دریاچه سد و حتی بستر رودخانه منجر به آن شده که شهرداری لواسان و شرکت آب منطقه‌ای به فکر ساماندهی منطقه بیفتند. مسئولان میراث فرهنگی از طرح گردشگری مفصلی شامل اسب‌سواری، شهربازی و مسیرهای پیاده‌روی خبر داده‌اند. اما فعالان محیط‌زیست می‌گویند این ساماندهی منجر به تخریب گسترده محیط‌زیست در اطراف رودخانه جاجرود و حتی بستر آن شده است.
مسعود امیرزاده، فعال محیط‌زیست دراین‌باره به مهر می‌گوید: شهرداری لواسان در اقدامی تعجب‌برانگیز اقدام به قطع درختان و برهم زدن پهنه طبیعی حاشیه رودخانه جاجرود کرده و با سرعتی باور نکردنی و تدارک کارگاهی ساختمانی به ابعاد بزرگ ضمن تصرف مناطقی وسیع در نظر دارد حاشیه رود را ساماندهی کند. امیرزاده با طرح این پرسش که «شهرداری لواسان با کدام مستند قانونی قادر است در حاشیه رود اقدام به ساخت سازه و تفرجگاه کند» می‌گوید: وارد لواسان که می‌شوید کنار پل فلزی تعدادی درخت تبریزی وجود دارد که به‌عنوان یک علاقه‌مند محیط‌زیست همیشه با خودم می‌گفتم این درختان پرچم لواسان هستند. حدود ۱۵ روز پیش بود که به لواسان رفته بودم، دیدم درختان قطع شده‌اند. پرس‌وجو کردم و گفتند در حال ساماندهی رودخانه هستیم. بعد گفتند پروژه خاصی نیست و قرار است فقط کمی رودخانه را تمیز کنند، اما خیلی علنی تابلو زده‌اند که قرار است اینجا را فضای شهر بازی و دریاچه مصنوعی و ... درست کنند. موضوعی که سخنان مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران نیز آن را تأیید می‌کند. به گفته رجبعلی خسروآبادی این طرح شامل تفریحات آبی همچون دریاچه مصنوعی، مسیرهایی برای پیاده‌روی، اسب‌سواری، فضای بازی کودکان و زمین‌های بازی می‌شود و می‌تواند گام مهمی در جذب گردشگران آخر هفته پایتخت باشد. با وجود این رئیس اداره محیط‌زیست طبیعی استان تهران از حذف برخی از این تأسیسات و دستور توقف عملیات خبر می‌دهد. امیرعباس احمدی در گفت‌وگو با مهر می‌گوید: شرکت آب منطقه‌ای می‌خواست مقداری از آبرفت‌هایی که در طول سالیان سال آنجا تلنبار شده را جمع‌آوری کند. شهرداری هم می‌گفت باید برای مردمی که به قصد تفرج آنجا می‌آیند فکری بکنیم. اصل موضوع خوب بود اما ایراد کار این بود که از ابتدا سازمان محیط‌زیست در این مجموعه دیده نشد. احمدی با اعلام این‌که آنجا فعالیت‌هایی مقطعی انجام شده بود که آن را متوقف کردیم، می‌گوید: گفتیم که تا این طرح مورد تأیید کمیسیون مربوطه ما نباشد اجرای آن امکان‌پذیر نیست. حدود یک ماه‌ونیم جلسات متعددی داشتیم و نهایتا معاون عمرانی لزوم ساماندهی این محدوده را تکلیف کردند و گفتند شرایط نامناسب آن محدوده باید تغییر کند. احمدی با بیان این‌که قرار شد طرح به ساخت مسیرهای پیاده‌روی مانند آنچه در اطراف زاینده‌رود ساخته شده یا مثلا تعداد محدودی آلاچیق و مسیرهای دوچرخه‌سواری محدود شود، توضیح می‌دهد: الان مردم عملا تا کف رودخانه می‌روند و حتی با خودرو تا نزدیکی رودخانه می‌رسند و شرایط بدی ایجاد می‌کنند. نظر ما این بود که شرکت آب منطقه‌ای محدوده‌ها را مشخص کند. او درباره این‌که اصولا چرا نباید در جوار رودخانه عملیات سازه‌ای انجام شود، می‌گوید: ما سال‌ها فعالیت کردیم تا این رستوران‌هایی که در کنار رودخانه جاجرود ساخته شد و مرتبا آلودگی ایجاد می‌کردند را جمع‌آوری کنیم. حتی یکی دو تا از این رستوران‌ها خراب شد زیرا منبع آلودگی آب بودند. وقتی خود شهرداری لواسان می‌آید و در حریم رودخانه تأسیسات درست می‌کند دیگر ما چگونه می‌توانیم به یک رستوران اعتراض کنیم که چرا نزدیک رودخانه فعالیت می‌کنی؛ یعنی نخستین نتیجه جنبه بدآموزی طرح است که کل حاشیه جانبی رودخانه جاجرود را فراخواهد گرفت.