مريم فرطوسي |تصویر آیلان، کودک کُرد سوری، بارها و بارها در شبکه‌های تلویزیونی، روزنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد. این حجم وسیع واکنش‌ها به مرگ این کودک، نشان از رنجیده شدن روح انسانیت از جنگ، خشونت و آوارگی دارد.
با نگاهی دقیق‌تر می‌توان دریافت که جهان پیرامون ما به انواع و اقسام روش‌های نوین درحال آموختن همانی است که قلب بشر را به درد آورده است. کودکان امروز بیش از هر زمان دیگر، در معرض آموزش جنگ، کشتار و آموزه‌های خشونت‌بار هستند. وجود صدها بازی رایانه‌ای جنگی، بیش از هر‌چیز خشونت را به کودکان می‌آموزد.در دنیای امروز، کودکانی درنتیجه جنگ و مخاصمات مسلحانه جان خود را از دست می‌دهند و کودکانی دیگر در دنیای بازی‌های مجازی و کارتون‌های خشونت‌آمیز، ناخودآگاه درگیری و جنگ را در اذهان خود پرورش می‌دهند. این مسأله، این پیام را می‌رساند، که صلح هنوز به بخشی از فرهنگ ما تبدیل نشده است. البته خبر خوش این‌که انسان که خود آغازگر جنگ‌ها در طول تاریخ بوده است، آغازگر صلح نیز می‌تواند باشد.
صلح چیزی فراتر از نبود جنگ است. صلح درواقع بیانگر شرایط و وضعیتی است که انسان‌ها در آن از رفاه، عدالت اجتماعی و آرامش ذهنی برخوردارند. در پروسه ترویج صلح، آموزش نقش اول را دارد. انسان‌ها باید درباره صلح با هم گفت‌وگو کنند و به تبادل افکار بپردازند. ترویج صلح به‌عنوان بخشی از روند گسترش صلح باید از خانواده و مدرسه آغاز شود. این آموزش‌ها می‌توانند با نهادینه کردن مفهوم واقعی صلح -به معنای فضایی که آرامش جسمی و ذهنی افراد را دربردارد،- کودکان را برای پذیرش نقش‌های اجتماعی آماده کرده و آثار خشونت را در نسل‌های بعد بکاهد.این‌جاست که نقش زنان به‌عنوان پیشگامان ترویج صلح نمایان می‌شود. زنان که در طول تاریخ خود قربانیان خشونت، جنگ، آوارگی و همه روزهای بدون صلح بوده‌اند، می‌توانند نقش مهم‌تری در ترویج صلح داشته باشند. زنان به‌عنوان کسانی که بیشترين آسیب را در مخاصمات بشر متحمل شده و حتی در قرن بیست‌و‌يکم هنوز مفهوم بردگی و خشونت‌های جنسی را لمس می‌کنند، می‌توانند با حضور در عملیات صلح و بسط و گسترش مفاهیم صلح، اعتماد و رغبت مردم را به جهان عاری از جنگ افزایش داده و در توانمندسازی نسل‌های آینده و پرورش جامعه‌ای پاک و آرام نقش داشته باشند.نهادهای دولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد می‌توانند با برگزاری دوره‌های آموزشی مختلف، زنان را با مفاهیم و آموزه‌های صلح آشنا کرده و آنها را در برنامه‌های گسترش صلح مشارکت دهند. این مشارکت اجتماعی زنان می‌تواند به آنها فرصت دهد تا مبانی صلح را آموخته و آنها را تمرین کرده تا بتوانند با مهارت بیشتری به نسل‌های آینده منتقل کنند.
زنان با بهره‌مندی از آموزش‌های کافی می‌توانند با ترویج فرهنگ صلح و حقوق بشر و افزایش آگاهی‌های عمومی خود و سایر زنان جهان و همچنین مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نقش خود را در ایجاد صلح در جهان امروز ایفا کنند.