شهروند|پدر و مادر شهید علی خلیلی پس از 18 ماه در نهايت صبح ديروز از اجرای حکم قصاص قاتل پسرشان گذشتند. اين درحالي است كه با تاييد حكم در ديوانعالي كشور در همين روزها قرار بود حكم اعدام اجرا شود.
ساعت 22:30 شب 25 تيرماه ‌سال 90 بود كه ماجراي اين پرونده پيش روي بازپرس و پليس جنايي قرار گرفت. در آن شب تاريك علی خلیلی هنگامي كه همراه شاگردان یک مدرسه درحال بازگشت از هیأت بود چند جوان را در خیابان ديد كه براي يك دختر مزاحمت ايجاد كرده بودند. او به اين چند جوان تذكر داد كه با برخورد خشن يكي از آنها روبه‌رو شد و در نهايت جواني به نام احسان با ضربه چاقو او را مجروح كرد. پس از این حادثه علي خليلي به بیمارستانی خصوصی در تهران منتقل شد و تحت مداوای پزشکان قرار گرفت. او پس از انجام عمل جراحی از بیمارستان مرخص شد. همان زمان ضارب علي خليلي شناسايي و دستگير شد. وي 17 اسفندماه ‌سال 90 در شعبه 1033 مجتمع قضایی شهید قدوسی محاکمه شد و دادگاه متهم ردیف اول پرونده را به سه ‌سال حبس و پرداخت 35‌میلیون تومان دیه محکوم کرد که این حکم مورد اعتراض شهيد خليلي و خانواده‌اش قرار گرفت. اما درنهایت شهید خلیلی و پدر وی پس از صدور حکم برای متهم ردیف اول این پرونده و سایر متهمان، هشتم خردادماه ‌سال 91 رضایت خود را اعلام کردند.
شهادت علی خليلي
اين پايان ماجرا نبود. شهید خلیلی پس از مرخص شدن از بیمارستان در خانه بستری شد، اما هر از گاهی به‌دلیل مشکلات ناشی از اين مجروحيت به بیمارستان منتقل و بستری می‌شد. علی خلیلی بهمن‌ماه ‌سال 92 به دلیل عوارض عمل‌های جراحی قبلی در بیمارستان عرفان تهران بستری شد و پزشکان اعلام کردند به دلیل پایین آمدن پلاکت خون و بالا رفتن گلبول‌های سفید که ناشی از عوارض عمل قبلی است بدن بیمار دچار اختلال در خون‌رسانی شده است و حتی قادر به پیوند اعضا هم نيست. روده‌ها، معده و بخشی از ریه هم تخلیه شد و پزشکان گفتند احتمال تخلیه کلیه و کبد هم وجود دارد. علي خليلي همچنان از بيماري رنج می‌برد تا این‌که سوم فروردین‌ماه ‌سال 93 بر اثر بیماری طولانی پس از جراحات وارده، در بیمارستان بعثت تهران جان خود را از دست داد.
شهید علی خلیلی پيش از شهادت در مورد درگیری خود با اشرار، توضيح داده بود: «نیمه شعبان دو‌سال پیش شب بود که می‌خواستم دو نفر از دوستانم را به خانه‌‌شان در خاک سفید برسانم که دیدیم پنج، شش نفر درحال اذیت یک خانم هستند و به زور می‌خواستند وی را سوار ماشین کنند. دوستان من به دلیل پایین بودن سنشان جلو نرفتند اما من به آن افراد تذکر دادم و گلاویز شدیم و ناگهان چاقویی که نمی‌‌دانم از کدام سو بود به من زدند. من همان جا افتادم و آن افراد نیز فرار کردند اما یکی از همراهان من که موتورسواری بلد بود آنها را دنبال کرد و شماره پلاکشان را برداشت. من نیم‌ساعت در خیابان افتاده بودم و ماشینی که دو سرنشین داشت و عازم شمال بود من را سوار کرد و به اورژانس فلکه سوم تهرانپارس بردند. ساعت 30 بامداد بود که پزشکان گفتند که اگر تا نیم ساعت دیگر مریضتان را به یک بیمارستان مجهز نرسانید وی جان خود را از دست می‌دهد. پس از آن دوستان من را به 26 بیمارستان دیگر هم بردند اما هیچ بیمارستانی من را به دلیل این‌که حالم وخیم بود پذیرش نمی‌کرد تا این‌که بالاخره ساعت 5 صبح در بیمارستان عرفان عملم کردند.»
صدور حكم قصاص
پس از شهادت علي خليلي بود كه اين پرونده جنايي شد و بازپرس با شكايت اولياي دم بار ديگر دستور بازداشت ضارب را صادر كرد تا اين‌بار به‌عنوان قاتل به پرونده او رسيدگي كند. اين پسر كه فراري شده بود يك‌سال بعد بازداشت شد و پرونده‌اش پس از صدور كيفرخواست به دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد.
سال گذشته جلسه محاکمه ضارب شهید خلیلی در شعبه 113 سابق دادگاه كيفري استان تهران برگزار شد و درنهایت دادگاه ضارب اين جوان بسيجي را به قصاص محکوم کرد، اما با اعتراض متهم به رأی صادره، پرونده برای رسیدگی در مرحله تجدید‌نظر به دیوانعالی کشور ارسال شد.
اما اين اعتراض نتيجه‌اي در بر نداشت و حكم عامل شهادت علی خلیلی، در دیوانعالی کشور هم تاييد شد. با تأیید حکم اعدام از سوی شعبه رسیدگی‌کننده، پرونده به دادگاه کیفری بازگشت و قرار بود كه زودي حكم وي اجرا شود.
اعلام گذشت در روزهاي آخر
درحالي‌كه عامل اين حادثه مرگبار روزهاي آخر عمر خود را سپري می‌كرد، صبح ديروز خبر رسيد كه خانواده علی خلیلی رضايت خود را اعلام كرده‌اند. آنها با انتشار بیانیه‌ای از حق خود در قصاص قاتل فرزند شهیدشان گذشتند. در بخشی از این بیانیه آمده است: فرزند شهیدمان؛ با وجود همه قصورها، کوتاهی‌ها و گاه دلشکستگی‌هایی که در این ۴‌سال در حق ما روا شد، ما نیز به تو اقتدا کرده و با استعانت از الطاف الهی و با توسل به قلب عالم امکان، بدون ذره‌ای چشم‌داشت مراتب گذشت قاطع و منجز خویش را از حق قصاص خود به اطلاع عموم مردم حزب‌الله ایران می‌رسانیم.
مي‌خواستم پاي چوبه دار ببخشم
پدر علي خليلي در مورد اعلام گذشت خود از قاتل پسرش به «شهروند» گفت: «ما از همان روز اول مي‌خواستيم رضايت دهيم و هيچ‌وقت راضي به اعدام نمي‌شديم. پسر ما كه ديگر نيست براي همين دوست نداشتيم كه يك مادر ديگر را هم داغدار كنيم. اما می‌خواستيم اين رضايت را درست پاي چوبه دار اعلام كنيم. ولي دو روز پيش شنيدم كه مادر قاتل به شدت ناراحت است و هر روز گريه می‌كند. او قصد داشت به خاطر تولد امام رضا(ع) به مشهد برود و براي پسرش دعا كند درحالي‌كه به شدت نااميد بود. براي همين ناراحت شديم و دلمان نيامد كه بيشتر از اين مادرش عذاب بكشد. از طرفي هم با خودمان گفتيم كه تولد امام رضا(ع) است و اين رضايت در اين روز خيلي بهتر خواهد بود. براي همين به مادرش پيغام رسانديم كه ناراحت نباشد.»
وي با بيان اين‌كه هيچ‌كدام از اعضاي خانواده ما با اين رضايت مخالفتي نداشت گفت: «رضايت ما كاملا بدون قيد و شرط اعلام شد و در مقابل آن حتي يك ريال هم پول يا ديه نگرفتيم. تمام خانواده و حتي بستگانمان هم بابت اين رضايت خوشحال هستند و كسي مخالفتي نكرده است. ما همه با هم تصميم به اين كار گرفتيم.»