سعید اصغرزاده معاون سردبیر
امروزه رسانهها نقشی جدی در معرفي و تعيين سبک زندگي مخاطبان خود و تاثير انکاريناپذيري در ايجاد، تقويت و حتي تغيير نگرش مردم در مقولههاي فرهنگی، سياسي و سرگرمی دارند. بهرغم اینکه بسیاری از ما از صداوسیما شاکی هستیم، اما استفاده از عناصر متنوع محتوايي براي جذب مخاطب و افزايش تاثير برنامههاي تلويزيوني، دغدغه اصلي برنامهريزان و مبلغان تجاري آن بوده و هست. در این میان سرفصل مهمتری نیز وجود دارد و آن حضور بانوان در سیماست، حضوری که همواره مورد انتقاد برخی از مسئولان فرهنگي و ديني قرار گرفته است، تا آنجا که در همین تابستان امسال عدهای در تریبونهای رسمی خواستار حذف مجریان زن حتی از برنامههای خبری شدند و گفتند چه معنا دارد که زن صدایش را نازک کند و برای مردم تحلیل سیاسی انجام دهد، بعضی از خانمها هم در خود برنامههای سیما منبر رفتند که چرا زن باید بیاید و مثلا تبلیغ ماکارونی بکند و بعضی از خانمها هم خواستار استفاده از انیمیشن و عروسک به جای زنان در تبلیغات سیما شدند و این قصه همچنان ادامه دارد. به این مفاد تصاویری که از زنان در برنامهها و سریالهای تلویزیونی نشان داده میشود را هم اضافه کنید، همواره نقشی عقبتر از مردان، سستتر در شخصیت و تسلیم غیرت مردانه است.
حالا در چنین فضایی عصر جدید ظاهر شده است. در همان ب بسمالله با آوردن زنی که قضاوت میکند. وقتی که رویا نونهالی داور عصر جدید شد، توانست مانند خیلی از نقشهایش از خود شخصیتی محکم و استوار نشان دهد. آنجایی که «علیخانی» از او میپرسد؛ آیا شما نگرانی از بابت قضاوت مردم درباره آرای خود ندارید؟ با اعتمادبهنفس جواب میدهد: «گاهی اوقات رأی ما با رأی مردم همخوانی ندارد و این باعث افزایش کیفیت برنامه است.» اگر به سوابق و شخصیتهای نمایشی که او بازی کرده و موفق هم بوده است، نگاهی بیندازیم، میبینیم که شخصیتهایی مانند «ناتاشا» در سریال خواب و بیدار یا «بلقیس دیوانسالار» در سریال شهرزاد مولفههای مشترکی در خود دارند. مولفههایی مانند مسلط بودن، هدایت کردن، مصر بودن، مصمم بودن و عامل بودن که با شخصیت اصلی او نیز هماهنگ است. این نخستین گام مثبت و خلاف سنت سیما در یک برنامه موفق بود.
آنچه این روزها در فینال برنامه شاهدش بودیم، چیزی شبیه معجزه بود. زنی که در یک رقابت ملی رأی چند میلیونی آورد. حضور فاطمه عبادی بهعنوان نفر اول مسابقه عصر جدید با ۶میلیون و ۵۴۴هزار رأی بینندگان یک تابوشکنی و افتخار شاید تکرارنشدنی بود. یک دختر که با شن نقاشی میکشد. با وجود اینکه بعضی علما با هنرهای تجسمی مشکل دارند، اما استثنائا نقاشی جزو هنرهای مجاز به حساب میآید و از این جهت نقاشی با شن ازجمله راههای در رو برای حضور یک زن توانمند در برنامه عصر جدید بود. اما به این موفقیت باید موفقیت دیگری را هم پیوند زد.
گروه دیگر برنده فینال عصر جدید، دختران نینجا بودند که حرکات نمایشی ورزشی انجام میدهند. انجام این حرکات آنهم توسط زنان درحالیکه برخی از صاحبمنصبان حتی با پرچمداری یک خانم در بازیهای المپیک مخالفت میکردند، به معنای عبور معنادار از خط قرمز توسط صداوسیماست. تازه بیایند و حضورشان چشمگیر باشد و رأی بیاورند و برنده هم بشوند! حالا دیگر دخترانی با لباس نینجا بر صفحه تلویزیون ظاهر میشوند و حرکات بدنی سخت و با انعطاف فراوان انجام میدهند، بیآنکه دلی بلرزد و فسادی برانگیخته شود.
این دستاوردهای جنسیتی عصر جدید در کنار سایر دستاوردهایش قابل تقدیر و ستایش است. شاید تمام کاستیها و خطاها را پوشش دهد. شاید ....