مرضیه باغستانی| اربعین حسینی نزدیک است و در کشور عراق خصوصا شهرهای نجف، کاظمین، سامرا و کربلا شور و حالی وصف‌ناپذیر جاری است. فضا پر است از عطر صفا و همدلی عاشقان خسته‌دلی که پای پیاده مسیر عشق را طی کرده‌اند و بال بال می‌زنند تا در آغوش حضرت عشق،سید الشهدا(ع)، آرام بگیرند. مراسم باشکوه اربعین حسینی هر ساله با زیبایی بیش از پیش صحنه‌های بی‌بدیلی از عشق و ارادت به ارباب بی‌کفن را به خود می‌بیند که این عشق و ارادت و این خدمت بدون مزد و منت جای بسی تامل دارد. عاشقان مسلمانی که از جای جای جهان خود را به طریق الجنت؛ مسیر پیاده‌روی نجف تا کربلا و شهر کربلا می‌رسانند تا با هر چه در توان دارند خدمتگزار زائران اباعبدالله باشند. شاید فقط در توانش پهن کردن یک تکه گلیم برای اندکی نشستن و رفع خستگی باشد یا شاید فقط بتواند با یک بسته دستمال کاغذی یا جرعه‌ای آب یا زدودن گرد و غبار از کفش و لباس زوار خدمت کند، اما این تمام چیزی است که در توان دارند.
دستشان خالی است اما دلشان دریاست
خانواده رحمانی هر ساله و با پای پیاده به کربلا می‌روند. آنها معتقدند که مردم کشور عراق بی‌ریا و صاف و صادق به زوار امام حسین(ع) خدمت می‌کنند. محمد جواد، جوانی ۲۶ساله است که با دوستان خود از ساری و پای پیاده راهی این سرزمین شده است. او که تحت‌تاثیر میهمان‌نوازی بی‌نظیر مردمان کشور عراق قرار گرفته است، می‌گوید:«دستشان خالی است، اما دلشان دریایی است و با تمام توان به زوار اباعبدالله خدمت می‌کنند.»
خدمت با تمام وجود وظیفه ماست
آقای رسولی مردی حدودا ۴۵ساله و با صفایی است که ۳ سال است با همشهریان خود برای رفاه حال زوار موکب بزرگی برپا می‌کند و هر آن‌چه لازم است با خود به همراه دارد تا کم و کسری در خدمت به خلق پیش نیاید.
خدمت به زوار؛ عشقی غیرقابل وصف است
حاج محمد؛ پیرغلام امام حسین(ع) است و همه اهالی موکب ارادت خاصی به او دارند. مهربان، صبور و با اخلاق است. گویی این خدمت به زوار را با خانواده‌اش هر ساله انجام می‌دهد. وقتی از انگیزه این خدمت می‌پرسم اشک در چشمانش حلقه می‌زند و می‌گوید:« عشقی غیرقابل وصف ما را به این کار جذب و تشویق می‌کند.»
خدمت به زوار؛ نذر سلامتی خانواده
مادرش اهل نجف و پدرش ایرانی است. به زبان عربی کاملا مسلط است و با روی باز میزبان زائران ایرانی است. در مورد خدمت در اربعین می‌گوید: «سلامتی خانواده‌ام را نذر خدمت به ارباب کرده‌ام و هر ساله با تمام توان و با کمک دوستان عراقی، ایرانی خود و خانواده‌هایمان آماده خدمت هستیم.»
معرفتی مثال‌زدنی
از همکاری با مردم کشور عراق بسیار خرسند و معتقد است مردمان این سرزمین هم با تمام وجود خدمتگزار زائران هستند و می‌گوید:«معرفتی که در میزبانی از زوار نشان می‌دهند، مثال‌زدنی است!»
ارباب به زندگی‌ام نظر دارد!
در شهر و دیار خود فوق تخصص و جراح مغز و اعصاب است، اما در این ایام با عشق به ارباب، کارها را تعطیل می‌کند، لباس ساده بر تن می‌کند و در کربلا حاضر می‌شود تا خدمت به زوار را بر چشم بگذارد. از او می‌پرسم از این همه خدمت بی‌چشمداشت چه دیده‌ای؟! می‌گوید: «همین که خانواده‌ام در سلامت کامل به سر می‌برند و اتفاقی برای فرزندانم نیفتاده یعنی ارباب به زندگی‌ام نظر دارد!» آن‌چه این همه انسان عاشق را گرد هم آورد تنها نیروی عشق و ارادت به حضرت ارباب است که باعث می‌شود همگی حول محور مرکز ثقل زمین؛ حسین(ع) و دو راهی عشق و دلدادگی؛ بین‌الحرمین شریفین است و شاید قول آبا و اجداد مردمان این سرزمین در روز عاشوراست! همان روزی که همگی به ارباب قول دادند تا بهترین میزبانان برای زائرانش باشند و صحنه‌های زیبای عشق بازی را به تصویر بکشند.
همراهی دوگفتمان در بستر یک آیین
سلیمه ترکیان عبداللهی
برای خدمت در قالب کادر درمانی رفته بودیم، اما گویی میهمان‌نوازی عراقی‌ها در اربعین حسینی گوی سبقت را از ما ربوده بود.
شگفت‌انگیز بود در هرلباس و اعتقادی، حبیب خدا بودی و چه زیبا حبیب بودن در کشوری غریب.
از شستن لباس زائران تا موکبی برای استراحت و خواب. ساعت‌ها کار و عاشقی آن هم شبانه روز
یکی از عراقی‌ها که در کنار عمود۳۹۰ موکب داشت و همسایه ما بود می‌گفت:«از شهر دوری هرساله به اینجا می‌آییم و همراه خانواده به زائران حسینی کمک می‌کنیم و هزینه یک‌ساله‌ای را که جمع کردیم در این راه در جهت رفاه حال زائران هدیه می‌کنیم.»
فاصله میان نجف تا کربلا ۹۰کیلومتر است و در هر متر این مسیر، مردم عراق نشانه‌ای از امید و نهالی از ارزش‌های کرامت انسانی را کاشته‌اند.
عجیب است، پذیرایی از میلیون‌ها میهمان خدا برای چند هفته آن هم توسط فقرای عراقی یک معجزه بزرگ انسانی است.
آیین اربعین حسینی نقطه عطفی در راستای رقابت دوگفتمان در یک بستر، یکی زائر و دیگری زائر نواز.