سجاد آیدنلو، استاد دانشگاه و شاهنامه‌شناس، در پی درگذشت ابوالفضل خطیبی، در گفت‌وگویی با ایسنا عنوان کرد: «مرحوم دکتر خطیبی در روز فردوسی، ۲۵ اردیبهشت‌ماه، در سال ۱۳۳۹ در یکی از روستاهای شهرستان گرمسار استان سمنان زاده شد و متأسفانه در ۶۲ سالگی و در اوج پختگی و باروری علمی در ۲۱ دی‌ماه در سرای دیگر آرام گرفت. به لحاظ تحصیلات، مدرک کارشناسی‌اش تاریخ بود. کارشناسی ارشد فرهنگ و زبان‌های باستانی خوانده بود و دکتری‌اش ادبیات فارسی بود. به لحاظ شغلی در مقطعی در مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی فعالیت داشت. بعد به فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتقل شد. سال‌ها معاون گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان بود و در شکل‌گیری مقدمات، تدوین و انتشار «فرهنگ جامع زبان فارسی» سهم بسیار بزرگی داشت. البته از فرهنگستان هم بازنشسته شده بود.» آیدنلو با بیان این‌که جایگاه علمی و تشخّص اصلی او در جهان، مطالعات در موضوع شاهنامه‌شناسی بود، خاطرنشان کرد: «او سالیان سال در حوزه شاهنامه‌شناسی فعالیت و کتاب‌هایی تصحیح، تألیف، تدوین و ترجمه کرد. مهم‌ترین اثر تصحیحی او در این حوزه در همکاری با استاد جلال خالقی مطلق در تصحیح دفتر هفتم شاهنامه شکل گرفت که شامل حدود ۷۲۰۰ بیت می‌شود. همه این بیت‌ها را آقای خطیبی زیر نظر آقای خالقی مطلق تصحیح کرده بود. همچنین یادداشت‌های مربوط به آن بخش را از صفحه ۲۵۲ تا ۴۱۶ نوشت، که از لحاظ کیفیت بسیار ارزشمند است و به لحاظ کمیت هم درخور توجه است.» نویسنده «آذربایجان و شاهنامه» افزود: «بخش اصلی و اعظم فعالیت‌های علمی مرحوم خطیبی مقالاتش بود؛ هم مقالات تحقیقی که حدود ۸۰ مقاله تحقیقی است و هم مقالات نقد کتاب که ۳۰ مقاله را شامل می‌شود. بخش کمتر دیده‌شده فعالیت‌های او که فقط برخی از صاحب‌نظران و خواص بیشتر با آن آشنا هستند و ممکن است عموم علاقه‌مندان کمتر دیده باشند، مدخل‌هایی است که در دایره‌المعارف‌های مهم ایران نوشته بود. مرحوم دکتر خطیبی بیش از ۱۷۰ مدخل در دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه زبان و ادبیات فارسی، فرهنگ آثار ایرانی - اسلامی و دانشنامه ایران نوشته و چاپ کرده که برخی از آن مدخل‌ها در حوزه موضوع آن مدخل، بی‌نظیر یا کم‌نظیر است.»