«اگه یه روزی هم تیم باخت. سعی کنید مثل پیروز باشید. افتخار مایی دختر.» یا «تیم #هندبال_زنان ایران مقابل تیم زنان نروژ بازی را واگذار کردند، اما دروازه‌بان ایران بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. در حالی که اشک می‌ریختند از این انتخاب خوشحال شدند. به تک‌تک شما افتخار می‌کنم. شما فوق‌العاده‌اید، زنان جوان ایران.» یا «فکر می‌کنم با چه سختی در این کشور به اینجا رسیده. با لحظه‌لحظه‌ خوشحالیش، اشک ریختم. آفرین دختر آفرین.» یا «چه می‌کنن دروازه‌بان‌های خانم ایرانی.#فاطمه_خلیلی دروازه‌بان هندبال ایران بهترین بازیکن بازی با نروژ انتخاب شد. باعث افتخارن واقعا.» یا «عملکرد تحسین‌برانگیز فاطمه خلیلی دروازه‌بان تیم‌ملی در رقابت‌های جهانی هندبال که تونستن برای اولین بار در یک رشته تیمی بانوان مجوز حضور در مسابقات جهانی رو کسب کنن. درسته دو بازی رو باختن، اما تا همین جا هم تاریخ‌ساز شدن... درود بهتون.»
 «۱۶ آذر سالگرد خونین‌شدن سنگفرش خیابان‌ها به خون دانشجویانی است که جرم‌شان فقط اعتراض بود و محکوم به خون‌دادن و جون‌دادن شدن!» یا «۱۶ آذر سالگرد یکی دیگه از جنایت‌ها و قصاوت‌های خاندان پهلویه. خاندانی که اینبار با قساوت جواب اعتراض رو با گلوله داد!» یا «زندگی دانشجو باید سراسر مجاهدت و حرکت به سمت تحول و تغییر در جهت رشد دغدغه‌های انقلابی باشد. همچون شهدای دانشجوی روز ۱۶آذر ۱۳۳۲.» یا «آمریکا و تمام سردمدارانش بدانند خون شهدای روز ۱۶آذر که مظلومانه به شهادت رسیدند، در هیچ دوره‌ای از زندگی ما جوانان انقلابی به فراموشی سپرده نخواهد شد.» یا «شش دهه از ۱۶آذر ۳۲ می‌گذرد، بعد‌ها این روز گرامیداشت #دانشجو نام‌گذاری شد، اما نظرتان را به عمق تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی، سبک زندگی و نوع جهان‌بینی این چند نسل سرشار از التهاب جلب می‌کنم، اینکه چه گذشت می‌دانیم، اما دانشجویان آینده که خواهند بود، چه خواهند گفت...»