امیرمسعود فلاح
وزیر محترم میراث فرهنگی و گردشگری به‌خوبی نشان داده نگاه متوازنی دارد و اسیر سانتی‌مانتالیسم فرهنگی و غرق در حوزۀ مسئولیت خود نیست و تک‌بُعدی نمی‌نگرد. او از مشکلاتی که حریم گل و گشاد پاسارگاد برای حفر چاه و کار و زندگی مردم محلی به‌‌وجود آورده انتقاد کرده. ما هم فضا را برای تبیین نگاه متوازن خود فراهم دیدیم و از ایشان می‌خواهیم این مسائل را پیگیری کنند:
یک- چرا تامین امکانات بهداشتی و نظافتی برای ساکنان اطراف بیستون و حتی گردشگران در دستور کار نیست؟ چه اشکالی دارد آنها در همان آب جلوی بیستون سر و تن و ظرف و لباس و فرش و چیزهای دیگر خود را بشویند؟
دو- چرا قایم‌موشک بازی کردن بچه‌ها در محوطۀ تخت‌جمشید در راستای بانشاط کردن محیط جامعه در دستور کار قرار نمی‌گیرد؟
سه- چرا این دریاچه‌ها و تالاب‌هایی که خشک شده را گودبرداری نکنند و در آنها مسکن ارزان‌قیمت برای مردم نسازند تا با وام بانکی بلندمدتی که نهایتا 6-5 برابر اصل بشود، مشکل مسکن جوانان نسل‌های بعد حل شود؟
چهار- چرا از عالی‌قاپوی اصفهان برای برگزاری سخنرانی‌های مسئولان استفاده نشود تا عظمت ملت ما را بیشتر و بهتر به‌چشم نیاید؟
پنج- چرا درختان غیرمثمر جنگل‌های شمال و غرب کشور قطع و با درختان مثمر جایگزین نمی‌شوند تا قیمت میوه پایین بیاید و ویتامین‌های لازم به مردم برسد؟
شش- چرا جواهرات موزۀ جواهرات و اثاثیۀ کاخ‌ها و آثار هنری و باستانی موزه‌ها به فروش نمی‌رسند تا مشکلات اقتصادی کشور حل شود و فشار روی مردم کم شود؟