یحیی تدین کارتونیست

گلمحمد خداوردی‌زاده، متولد 1353 در روستای کلاته بالی، در اسستان خراسان، پس از طی دوره‌های مختلف هنری، تحصیلات خود را در رشته گرافیک در تهران به پایان رساند و از اواخر سال1372 به طرح های مطبوعاتی  پرداخت. نشریات صبح امروز، نگاه نو، کیهان هوایی، اندیشه جامعه، شرق و اعتماد ملی از جمله نشریاتی بودند که کارهای این هنرمند را منتشر کرده‌اند، آثار «گلمحمد» در مسابقات و نمایشگاه‌های داخلی و جهانی نیز راه یافت و برای او جوایزی چون مقام سوم از نمایشگاه بین‌المللی کتاب و مدال برنز از نمایشگاه بین‌المللی هولیگانی را به ارمغان آورد. مدتی بعد  «گلمحمد»  تصویرسازی کتاب را با نشر ثالث و کارنامه و چند  بنگاه انتشاراتی دیگر آغاز کرد و کتاب‌هایی چون «موش پرنده»، «دسته گلی برای اسب‌های نانجیب»، «دو ماهی» و تعدادی دیگر را به یادگار گذاشت و نهایتا در هفتم دی‌ماه 1390 که برای  دریافت طلبش رفته بود، در نزاعی نابرابر به طرز مشکوکی کشته شد. این داستان غم‌انگیز هنرمندی پرمایه بود که در عمر کوتاهش خلاف سخن «سعدی»  که فرمود: «هنرمند هر جا رود قدر بیند و بر صدر نشیند»، نه قدر دید و نه بر صدر نشست، کنار غار و رودخانه می‌خوابید و هیچ یک از آثارش حتی به بهایی نازل  به مراکز فروش راه نیافت، اما  بدترین قسمت این ماجرا، نه فقر هنرمند، بلکه بی‌اعتنایی صاحبان گالری‌ها و کاسب‌کاران فضای فرهنگی کشور است، نهادهایی که  قادرند از هر هنرمند بی‌اخلاق و کم‌مایه سلبریتی و برند بتراشند و در مقابل امثال «گلمحمد»ها را آواره کوه و کمر کنند. در نگاه به آثار «گلمحمد» این بی‌عدالتی‌ها را می شود به خوبی مشاهده کرد، ترازوی عدالت نه در دست فرشته‌ها، بلکه در اختیار موجودات عجیب‌وغریبی است که با واژه عدالت بیگانه‌اند.