رسم اوباشدانلیق
انجام رسم بیدارباش، کوبیدن در خانه‌ها و شلیک توپ‌های مشقی از شیوه‌های اطلاع‌رسانی مردم زنجان برای وقت سحر در گذشته بود. بعدها که کارخانه کبریت‌سازی زنجان احداث شد، متصدی سوت این کارخانه با نواختن آن  زمان سحر و حتی افطار را به اطلاع عموم می‌رساند. همچنین زمانی که بلندگو، رادیو و ساعت نبود، عده‌ای روی پشت بام‌ها می‌رفتند، با صدای بلند به خواندن مناجات می‌پرداختند و مردم را بیدار می‌کردند.

رسم افطاری و سحری
زنجانی‌ها برای افطاری اهمیت خاصی قائلند و با سلیقه تمام هر شب آن را انجام می‌دهند؛ حال این افطاری چه بخواهد به صورت میهمانی باشد، چه به ‌صورت خانوادگی و خودمانی. همچنین برای سحر هم تدارک لازم را می‌بینند. آش کشک، آش ترش، شیربرنج، آش بلغور، تاس کباب، فرنی، کله‌پاچه، حلوا، آبگوشت کوفته، کله‌جوش، پیاز آب، سوپ، رنگینک و انواع خورشت‌ها از غذاهایی است که برای افطاری و سحری پخته می‌شود. در سفره مردم زنجان نمک جایگاه ویژه‌ای دارد که قبل از بازکردن افطار با انگشت کمی نمک می‌خوردند و در آخر هم با کمی حلوا دهان خود را شیرین می‌کنند. از دیگر آیین‌های ماه رمضان در زنجان، بردن افطاری به خانه نوعروس بود که این رسم امروزه بیشتر در قالب دعوت خانواده عروس و اطرافیان آنان به افطاری اجرا می‌شود.

نان مخصوص ماه رمضان
چای چورکی (نون چایی) نان مخصوصی که در این ماه زینت‌بخش سفره‌های زنجانی‌هاست. نان چایی از آرد، آب، شیر، شکر، تخم‌ مرغ، روغن مایع و کنجد در اندازه‌های کوچک در قنادی‌های زنجان پخت می‌شود.

دوختن کیسه لعن ابن مجلم مرادی
دوختن کیسه لعن ابن مجلم مرادی یکی از رسوم قدیمی بانوان زنجانی در ماه رمضان بود. این آیین در روز بیست‌وهفتم ماه مبارک رمضان انجام می‌شد و بانوان هنگام دوختن این کیسه با هر سوزنی که در پارچه فرو می‌کردند بر ابن ملجم مرادی، قاتل امیرالمومنین علیه‌السلام، لعنت می‌فرستادند.

برات کیسه‌سی
برات کیسه‌سی همان آیین دوختن کیسه برات در آخر ماه رمضان است. در این رسم برخی بانوان زنجانی به تعداد اعضای خانواده این کیسه را می‌دوزند. معمولا مادر خانواده این کیسه‌ها را در مسجد و بین دو نماز ظهر و عصر با پارچه‌ سفید و نخ و سوزن کارنکرده می‌دوزد و یک سکه‌ پول در آن قرار می‌دهد بعد آنها را هنگام افطار بین اعضای خانواده پخش می‌کند.

قره‌بایرام
قره‌بایرام از رسوم زنجانی‌ها در روز عید فطر است. در این رسم  افرادی که عزیزان‌شان را به‌تازگی از دست داده‌اند در خانه‌شان را برای ورود اقوام و آشنایان که به دیدن آنان می‌آیند، بازمی‌گذارند. این دید و بازدید حتی در روزهای دیگر نیز ادامه دارد.