17 سال پیش، برابر سیزدهم دسامبر 2003 میلادی، گروهان چهارم پیاده ‌نظام از تیپ یک نیروی زمینی ارتش ایالات متحده، صدام حسین را طی عملیاتی با عنوان «سپیده‌دم سرخ» در روستای الدور از توابع تکریت دستگیر کردند. همان روز پل برمر حاکم آمریکایی عراق، در کنفرانسی مطبوعاتی در بغداد با بر زبان آوردن جمله «خانم‌ها و آقایان، او را گرفتیم» دستگیری رئیس‌جمهوری مخلوع عراق را به اطلاع جهانیان رساند. محل اختفای او را یک عراقی به آمریکایی‌ها لو داده بود. تصویرها صدام حسین را با صورتی مملو از ریش و موهای بلند به‌هم‌ریخته نشان می‌دادند. با توجه به شهرت قصه بدل‌های صدام، از او آزمایش دی‌ان‌ای به عمل آمد تا همه مطمئن شوند آدم درست دستگیر شده است. طرفداران حزب بعث که در نقاط مختلف عراق با نیروهای آمریکایی در ستیز بودند اسیر شدن صدام حسین را باور نداشتند و در بیانیه‌های خود بر پایداری مقابل اشغالگران تاکید می‌کردند. اما چند روز بعد انتشار عکس صدام در روزنامه «نیویورک پست» در حالی که پاچه زیرشلواری خود را بالا زده و مشغول شستن رخت‌های چرک‌ در یک تشت پلاستیکی بود، همه ابهت دیکتاتور عراق را خاکستر کرد. دستگیری صدام را باید یکی از نقاط عطف مهم حمله نیروهای ائتلاف به عراق که اشغال این کشور را در پی داشت، قلمداد کرد. روزی که کالین پاول وزیر امورخارجه وقت آمریکا با حضور در جلسه شورای امنیت، با ارائه مدارکی سعی در ثابت کردن ادعای تلاش رژیم صدام حسین برای ساخت جنگ افزارهای شیمیایی و هسته‌ای داشت، همه بهانه‌ها برای شروع نمایش بزرگ فراهم شده بود. در واقع از خیلی پیش جرج بوش پسر و تونی بلر تصمیم خود برای حمله به عراق و ساقط کردن رژیم صدام حسین را گرفته بودند. 20 مارس 2003 میلادی، نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا، عملیات نظامی علیه عراق را آغاز کردند. ضعف عراقی‌ها در مواجهه با تکنولوژی جنگی برتر حریف موجب شد سنگرهای رژیم بعث یکی یکی دچار فروپاشی شوند و در حالی که خیلی‌ها انتظار غافلگیر شدن آمریکایی‌ها در روبه‌رو شدن با توان نظامی عراق را داشتند، این ضعف مفرط ارتش عراق و تاکتیک‌های ناکارآمد آن بود که نیروهای مهاجم را سورپرایز کرد. در نهایت روز بیستم فروردین 1382 خورشیدی یعنی درست در بیست و یکمین روز تهاجم، بغداد سقوط کرد و با فرار صدام حسین که کشورش جولانگاه اشغالگران شده بود، فاتحه رژیم بعث برای همیشه خوانده شد.