‏49 ‌سال پیش، برابر با بیست‌ و هشتم نوامبر 1971 میلادی، در پی خروج نيروهای انگليسی از خليج‌ فارس و تخلیه ‏جزایر ایرانی تحت اشغال این کشور، ارتش ایران پس از 68 سال در جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک مستقر ‏شد. ‏این جزایر نزدیک ‏به 7 دهه تحت اشغال بریتانیا قرار داشتند و دولت‌های مختلف در ایران هرگز این اشغالگری را به رسمیت نشناخته بودند. ‏پس از تحویل جزایر سه‌گانه به ایران بسیاری از کشورهای عربی در حرکتی هماهنگ و ناشی از همگرایی قومی ‏قبیله‌ای این اقدام را محکوم کرده و خواستار الحاق جزایر به کشور تازه‌ تأسیس امارات متحده عربی ‏شدند. این در حالی است که تعلق ابدی جزایر سه‌گانه خلیج فارس به ایران براساس اسناد و نقشه‌های به جا مانده از قرن‌ها پیش در هر محکمه‌ای قابل ‏اثبات است و مضاف بر آن در حدود 6 هزار سند نیز در آرشیو ‏بریتانیا بر حق مالکیت ایران بر جزایر سه‌گانه صحه گذاشته‌اند.‏