153 سال پیش، برابر با بیست و پنجم نوامبر 1867 میلادی، آلفرد نوبل، شیمیدان و اسلحهساز شهیر سوئدی رسما اعلام کرد ماده منفجرهای قوی با عنوان «دینامیت» را اختراع کرده است. نیتروگلیسیرین خطرناکترین ماده منفجرهای است که انسان آن را میشناسد. نوبل آزمایشهای انفجاریاش را با نیتروگلیسیرین انجام میداد و چون از امنیت این ماده چندان مطمئن نبود، مرتبا روشهایی را برای حملونقل و ایمنماندن آن از آسیب امتحان میکرد. او بعد از مدتی بهطور اتفاقی متوجه شد نیتروگلیسیرین به وسیله «دیاتومه» که نوعی خاک رس است کاملا جذب میشود. همین اتفاق ساده یعنی ترکیب نیتروگلیسیرین و خاک دیاتومه منبع الهام نوبل برای تهیه فرمولی شد که میتوانست منجر به انفجار شود. نوبل این کشف خود را ثبت و نام «دینامیت» را برایش انتخاب کرد. این اختراع هم دنیای معدنکاوی را متحول کرد و هم انقلابی در جنگها به وجود آورد. نوبل بعدها برای جبران اختراع این ماده منفجره مرگبار، داراییاش را وقف اهدای جایزه - تحت عنوان «نوبل» - به کسانی کرد که به بشریت خدمتی بزرگ کرده باشند.