هیچ‌کس نمی‌تواند به موسیقی کلاسیک فکر کند و نام ولفانگ آمادئوس موتزارت در ذهنش طنین‌انداز نشود. موتزارت در زندگی کوتاه خود بیش از 600 قطعه موسیقی برای اپرا، سمفونی، کنسرتو، مجلسی، سونات و گروه کُر آفرید و یک ساعت پس از نیمه شب پنجم دسامبر 1791 میلادی در 35 سالگی درگذشت.
  پدر و مادر موتزارت تولد او را یک معجزه می‌دانستند. وقتی موتزارت در 27 ژانویه 1756 متولد شد، از نظر اندازه و وزن کمبودهایی داشت، طوری که هیچ‌کس حتی فکرش را هم نمی‌کرد که زنده بماند!
 بسیاری از هنرمندان و موسیقی‌دانان مشهور چپ‌دست بودند و موتزارت هم یکی از آن‌ها بود. او می‌توانست چندین ساز را با مهارت کامل بنوازد. موتزارت در کودکی ویولن را آموخت و بعدها پیانو و ارگ را یاد گرفت.
 موتزارت نخستین سمفونی‌اش را در سال 1767 به پایان رساند. موتزارت در این سال بیشتر از 11 سال نداشت. اجرای زنده این سمفونی یک سال بعد به روی صحنه رفت. موتزارت در این دوره از زندگی‌اش، نبوغش را به‌عنوان یک کودک تثبیت کرد.
 موتزارت بیشتر اوقات با مشکلات اقتصادی دست ‌و پنجه نرم می‌کرد. او علی‌رغم شهرت بسیاری که از آغاز کار موسیقی خود داشت، اکثر اوقات بی‌پول بود. موتزارت درآمد زیادی داشت اما به‌دلیل شیوه زندگی مجللش، خود و همسرش (کنستانز) را تحت فشارهای سنگینی قرار می‌داد، طوری که، موتزارت در سال‌های پایانی زندگی‌اش مجبور شد وام‌های زیادی بگیرد.
 موتزارت در تمام لحظات حیات برای موسیقی زندگی می‌کرد اما برای بسیاری از کارهای دیگر هم وقت می‌گذاشت. یکی از سرگرمی‎‌های موتزارت بیلیارد بود. او هم‌چنین چندین حیوان خانگی از جمله قناری، سار، سگ و اسب نیز داشت. او حتی برای «سار»ش، مراسم خاکسپاری برگزار کرد و از مهمانان درخواست کرد تا با لباس عزاداری بیایند.
 موتزارت آخرین سمفونی‌اش را در سال 1788 نوشت. سمفونی 41 که بین مردم به «سمفونی ژوپیتر» معروف است، آخرین سمفونی اوست. این نام توسط موتزارت انتخاب نشده و بعد از مرگ او به این سمفونی نسبت داده شده است.
 هیچ‌کس دلیل مرگ موتزارت را نمی‌داند. تنها چیزی که همه می‌دانند این است که او در اثر بیماری درگذشته و پیش از مرگش، علائمی مثل درد، تورم، استفراغ و تب شدید داشته است. بعضی‌ها معتقدند موتزارت به آنفلوآنزا مبتلا شده بود و بعضی دیگر معتقدند بدخواهان او را با جیوه مسموم کردند.
برگردان از فکت نت- مترجم: فاطمه کرمی