نقش مهاتما گاندی به عنوان زعیم معنوی مردم هند در مبارزات ضد استعماری غیرقابل انکار است، اما بزرگی نام او نباید باعث شود دیگر چهره‌های موثر انقلاب مردم هند به فراموشی سپرده شوند. یکی از این چهره‌ها جواهر لعل نهرو است که بعد از استقلال به عنوان نخستین نخست‌وزیر هند از سوی مردم این کشور انتخاب شد. او که 131 سال پیش، برابر با چهاردم نوامبر 1889 میلادی در الله‌آباد به دنیا آمد، طی دوران مبارزه 13 سال را در زندان‌ انگلیسی‌ها گذراند و سهم بسزایی در شکل دادن به حرکت مردم هند برای کسب استقلال از انگلستان داشت. او در صحنه سیاست بین‏الملل نیز به عنوان یك شخصیت برجسته و صلح‏دوست مورد احترام مجامع جهانی بود، کما این که پس از به قدرت رسیدن در قامت یک سیاستمدار بین‌المللی رخ نمود و با همراهی دولتمردانی چون دکتر احمد سوکارنو نخست وزیراندونزی، جمال عبدالناصر رئیس جمهوری مصر و مارشال تیتو رهبر یوگسلاوی، «جنبش عدم تعهد» را پایه‌گذاری کرد. در زمانه‌ای که سران کشورهای جهان برای پیوستن به بلوک غرب یا شرق می‌انداختند، بودند دولتمردانی که علاقه‌ای به حضور در این بلوک‌بندی‌ها نداشتند و داشتن روابط متعادل با همه جهان حتی اعضای دو اردوگاه شرق و غرب را به جبهه‌بندی‌های اینچنینی ترجیح می‌دادند و نهرو یکی از این افراد بود. به همین جهت وقتی در جریان کنفرانس باندونگ (اندونزی) دکتر احمد سوکارنو، پیشنهاد تشکیل مجمعی از کشورهای بی‌طرف و بی‌تعهد به اردوگاه‌های شرق و غرب را مطرح کرد، نهرو یکی از نخستین کسانی بود که از این پیشنهاد استقبال کرد. نهرو تا لحظه مرگ یعنی 27 می 1964 به عنوان نخست وزیر هند مشغول به کار بود و پس از او دخترش ایندیرا گاندی رهبری سیاسی کشور را در دست گرفت.