66 سال پیش، برابر با ششم آبان 1333 خورشیدی، دادگاه تجدید نظر نظامی تهران، حكم اعدام دكتر حسین فاطمی وزیر امورخارجه دولت دكتر محمد مصدق را تایید كرد. نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران در سایه اختلافات سیاسی داخلی و دسیسه‌های دولت‌های ذینفع خارجی، 28 مرداد 1332 به نقطه شکست خود رسید و هر آن‌ که در این واقعه بزرگ دستی و عزمی داشت کارش به دادگاه نظامی افتاد. بعد از کودتا، احکام حبس و تبعید بسیاری صادر شد تا جایی که دکتر مصدق را نیز از زخم خود بی‌نصیب نگذاشت. این میان تنها کسی که دل حکومت حتی به حبس او نیز راضی نشد، حسین فاطمی وزیر خارجه دولت ملی بود. فاطمی به دلیل انتشار مطالب تند و تیز بر ضد دربار در روزنامه «باختر امروز» تاوانی گزاف و سخت داد. او بی‌پروا شاه، خانواده‌اش و سایر درباریان را در مقالات خود مورد خطاب قرار می‌داد و چون  عمق کینه دربار را نسبت به خود می‌دانست از فردای کودتا متواری شد تا به تحت تعقیب‌ترین فرد در دهه 30 تبدیل شود. عاقبت 6 ماه پس از سقوط دولت ملی دکتر مصدق، وزیر امور خارجه او در خانه یکی از دوستانش دستگیر شد. 9 آبان 1333 خورشیدی، روزی بود که حکم تیرباران اجرا شد. فاطمی هنگام صدور فرمان «آتش» به دلیل بیماری روی برانکارد قرار داشت و تقریباً به هوش نبود. او را پس از اجرای حکم اعدام در ابن بابویه و کنار شهدای قیام ٣٠ تیر دفن کردند، هرچند که مرادش دکتر مصدق نهایتاً از این مقدار نیز بی‌نصیب ماند و برخلاف وصیتش در همان تبعیدگاه احمدآباد به خاک سپرده شد.