کاظم هژیرآزاد،‌ بازیگر: «مدتی است در هیأت‌مدیره مرکز و هیأت‌مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر حضور ندارم. فکر کردم عرصه را به جوانانی بسپاریم که خیلی التهاب کار صنفی دارند تا ببینند از این نمد می‌توانند برای خود کلاهی بسازند یا نه. از شما چه پنهان الان آرامش بیشتری دارم و کمتر ناسزا می‌شنوم. مشغول کارهای نصفه‌نیمه‌ام هستم، کتاب‌های نخوانده‌ام را می‌خوانم و بیشتر به خانواده‌ام می‌رسم. فعلا برنامه‌ای برای تئاتر ندارم. وضع تئاتر در این دوران مبهم است. سلامت هنرمندان و تماشاگران تضمین نمی‌شود. بعضی با ایثار و ازخودگذشتگی کار اجرا می‌کنند، با رعایت فاصله و زدن ماسک و پوست کلفتی، ولی به‌هرحال خطرناک است. کنار هم نشستن تماشاگران هم بی‌خطر نیست؛ چاره‌ای نیست، باید نکات بهداشتی را رعایت کنیم تا واکسن کرونا کشف شود. این هم فصلی از زندگی جهانیان است. ما استثنا نیستیم، اگر تعطیلی است یا بیماری و مرگ‌ومیر برای همه است. باید کجدار و مریز بگذرانیم.»

 لوریس چکناواریان، آهنگساز: «شیوع کرونا برای من از لحاظ آهنگسازی اتفاق خوبی بود، چون فرصت این را داشتم که داوطلبانه خودم را در منزل زندانی کنم و شب و روز مشغول آهنگسازی شوم. در این مدت نزدیک به ۲۰ اثر مختلف نوشتم که البته بیشتر آثارم را براساس آثار ادبی نویسندگانی همچون صادق هدایت، کامو، کافکا و ...  ساختم و داستان‌های مختلف را به موسیقی تبدیل کردم. این اواخر نیز اثر «عاشورا» که سال‌ها روی آن کرده بودم و اثر «سیاوشون» را تمام کردم. البته پروژه‌های دیگری نیز دارم که باید روی آنها کار کنم.»