یک رسانه عرب‌زبان با اشاره به سفرهای اخیر رئیس‌جمهوری فرانسه به لبنان و عراق نوشت، به نظر می‌رسد که مکرون با استفاده از غیبت دو هم‌پیمان سنتی خود؛ یعنی انگلیس و آمریکا و مشغول بودن آنها به امور داخلی‌شان، به دنبال پذیرش نقش جدیدی برای کشورش در منطقه و تشکیل محور عربی موازی با اتحادیه اروپا برای مقابله با ترکیه به‌ویژه در پرونده مدیترانه شرقی و لیبی است.
به گزارش ایسنا، روزنامه رأی الیوم با انتشار یادداشتی به قلم فرح مرقه درباره اهداف سفرهای اخیر امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه به منطقه نوشت: که آیا عبدالله دوم، پادشاه اردن نیز به رهبران خاورمیانه‌ای خواهد پیوست که با مکرون در چارچوب سیاست جدید او برای ازسرگیری نفوذ در منطقه همکاری‌می‌کنند؟ طبق گزارش‌های لبنانی و فرانسه، پادشاه اردن طی چند ساعت آینده برای دیدار با مکرون عازم کاخ الیزه می‌شود.
این درحالی است که رئیس‌جمهوری فرانسه اخیرا از لبنان و عراق بازگشته است و این‌گونه به نظر می‌رسد که او با استفاده از غیبت دو هم‌پیمان سنتی خود؛ یعنی انگلیس و آمریکا و مشغول‌بودن آنها به امور داخلی‌شان، به دنبال پذیرش نقش جدیدی برای کشورش در منطقه است.
سیاست جدید مکرون در خاورمیانه زمانی آشکار شد که او یک روز پس از انفجار بیروت با هواپیمای خود به لبنان سفر کرد تا نقش دولت حامی لبنان را ایفا کند. او با سفر دوم خود در اول سپتامبر به تلاش برای تحقق اهدافش ادامه داد.
مکرون در دومین سفر خود پیش از هر رهبر سیاسی با فیروز، خواننده سرشناس لبنانی ملاقات کرد تا بیان کند که او به دنبال نقطه‌ای برای اتفاق نظر لبنانی‌ها بوده که فیروز نمونه و نماد آن است.
مکرون با این دیدار با یک تیر دو نشان زد، چراکه او همزمان در جشن صدسالگی «لبنان بزرگ» و صدسالگی قیمومیت فرانسه بر این کشور حضور یافت و این درواقع صدمین سالروز سقوط حکومت عثمانی‌ها در منطقه بود. مکرون این‌گونه تأکید کرد که قیمومیت از نظر فیزیکی و ظاهری پایان یافته است، اما در اصل هیچ‌گاه پایان نمی‌یابد و حل‌وفصل مشکلات لبنان پس از صد‌سال نیز به دست فرانسه انجام می‌شود و پاریس به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی اجازه بازگشت حکومت عثمانی را نخواهد داد.بیروت پایتختی است که در اصل زیر پر و بال فرانسه باقی مانده است و در تاریخ معاصر همه به یاد می‌آورند که مکرون چگونه با سفر به ریاض، لبنان را از معضل بازداشت سعد حریری، نخست‌وزیر سابق این کشور در عربستان رها کرد و همین مسأله باعث شد که حریری پس از آزادی حتی پیش از رسیدن به بیروت عازم پاریس شود.
این‌گونه است که مکرون خود را دست برتر در بیروت می‌داند و برای اثبات این مسأله نیاز به یادآوری خودنمایی او در خیابان‌ها و میان ویرانی‌های انفجار بیروت و حتی تهدیدهای سیاستمداران لبنانی به تحریم در صورت مانع‌تراشی در مسیر تشکیل دولت نیست و به نظر می‌رسد که پاریس مصطفی ادیب را به‌عنوان نخست‌وزیر جدیدش تعیین کرده است.مکرون به سفر به لبنان اکتفا نکرد و پس از آن عازم عراق شد و در این کشور بر استقلال و مخالفت با مداخلات خارجی در آن تأکید کرد. او مانند برنامه سفرش به لبنان، علاوه بر نیچروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق در بغداد با روسای سه‌گانه این کشور (پارلمان، نخست‌وزیر و رئیس‌جمهوری) دیدار و گفت‌وگو کرد.سفر مکرون به بغداد مانند سفر او به بیروت جنبه نمایشی داشت. اما موضوع مهم‌تر این است که به نظر می‌رسد مکرون دو مأموریت را در بغداد و بیروت دنبال می‌کند و باوجود پرداختن به «نفوذ» ایران در این دو کشور اما این بار چشمش به دشمن دیگری است.بنابراین درک حضور فرانسه در منطقه مستلزم فهمیدن رقیب پاریس در مرحله کنونی بوده و با وجود تنش‌های مدیترانه، لیبی، عراق و لبنان مسلم است که این رقیب آنکاراست؛ چراکه ریاض، قاهره و ابوظبی با فرانسه متحد شده‌اند و به نظر می‌رسد عمان نیز به آنها ملحق شود.
بنابراین اگر اخبار سفر پادشاه اردن به پاریس صحت داشته باشد، به نظر می‌رسد که تکمیل‌کننده تشکیل محور عربی موازی با اتحادیه اروپا برای مقابله با ترکیه به‌ویژه در پرونده دریای مدیترانه شرقی و لیبی است که یادآور اظهارات مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق درباره «طرح شام جدید» است که انتظار می‌رود مبتنی بر تشکیل یک منطقه اقتصادی در عراق، اردن و مصر باشد و مشخص است که بعدها سوریه و لبنان نیز به آن ملحق خواهند شد.