[جعفر خرازی، عضو انجمن تهران‌شناسی] در سی‌امین سالروز درگذشت مهدی اخوان ثالث (م.امید) برای گرامیداشت یاد، خاطره و اندیشه این شاعر گرانقدر معاصر راهی خانه‌اش در خیابان فاطمی، زرتشت غربی، خیابان ششم شدیم. اخوان سال‌های پایانی زندگی‌اش را در این منزل به سر برد و بسیاری از سروده‌های زیبایش اینجا خلق شد. دیدار از سرایی که بزرگان ادب همچون شهریار، هوشنگ ابتهاج و شفیعی کدکنی در آن رفت و آمد داشتند، افتخار بزرگی است که نصیب جمعی از دوستداران مفاخر فرهنگی و انجمن تهران‌شناسی شد. خانه اخوان در‌ سال 1382 به شماره 10404 در فهرست آثار ملی ثبت و به همت شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهر تهران مرمت شد.
لحظه دیدار نزدیک است
بیا بگشای در، بگشای دلتنگم...
ساعت ۹ صبح با شوق فراوان وارد منزل اخوان ثالث شدیم. مجسمه‌ای از او در حیاط نصب شده بود و انگار به میهمانانش خوشامد می‌گفت. تصاویری از اخوان، زینت‌بخش اتاق‌های خانه بود و برای آشنایی بیشتر بازدیدکنندگان، سال‌شمار زندگی پُرثمرش در راهروی پایین روی قابی نصب شده بود. در طبقه دوم مجسمه‌ای از اخوان درحالی ‌که پشت میزی نشسته بود، فضای اتاق را شاعرانه‌تر می‌کرد. در همان نزدیکی، کتابخانه‌ای بود و آثار و مجموعه اشعارش همچون «زمستان»، «ارغنون» و «آخر شاهنامه» در آن دیده می‌شد. در اتاق دیگر شعر «قاصدک» اخوان با صدای دلنواز استاد شجریان پخش می‌شد که پیوند زیبای موسیقی و شعر بود. برنامه اصلی نکوداشت در حیاط باصفای خانه اجرا شد. در ابتدای برنامه، مزدک اخوان ثالث از پدر و خاطراتش گفت که بسیار شنیدنی بود. استاد علی دهباشی، سردبیر مجله بخارا هم به جایگاه رفیع اخوان ثالث در شعر و ادب فارسی اشاره کرد. در ادامه، سهیل محمودی شعر «دریچه‌ها»ی اخوان را خواند که مورد استقبال حاضران قرار گرفت.
ما چون دو دریچه رو به روی هم...
استاد «تکمیل همایون» هم اخوان را از شاعران اجتماعی معاصر برشمرد. محمدجواد حق‌شناس، از اعضای  شورای شهر تهران، در سخنانی با ارج نهادن به مقام اخوان ثالث، او را یکی از قله‌های شعر و ادب فارسی دانست. همچنین از اهمیت خانه‌موزه‌ها گفت و از شهردار منطقه 6 خواست مقدمات خرید خانه مجاور را فراهم کند تا فضای بیشتری در اختیار بازدیدکنندگان باشد. امید که به‌زودی شاهد برگزاری برنامه‌های ادبی و شب شعر در «خانه شعر امید» باشیم.
به دیدارم بیا هر شب
در این تنهایی تنها و تاریک خدا مانند
دلم تنگ است...