[ملیحه محمودخواه] کرونا که آمد باز هم دوید؛ مثل سال‌های قبل. اما این بار با عزمی راسخ‌تر. این بار از استان مرکزی حرکت‌کرد و به سمت تهران، قم و اصفهان دوید تا لوح‌های تقدیر مدافعان سلامت را به دست آنها برساند. می‌خواست در این حوزه نیز نامی از خودش به جای بگذارد، درست مثل همان زمانی که از اراک تا مشهد برای اعلام انزجار از گروهک داعش دوید. مثل همان زمانی که وقتی مسلمانان میانمار را کشتند، در اعتراض به این مسلمان‌کشی از اراک تا قم را دوید. مجتبی یادگاری همه استان‌های کشور را در 9سال گذشته پای پیاده دویده است تا پیام‌آور صلح و دوستی باشد و هدفش فراگیرشدن صلح جهانی است. این دونده اراکی 9سال است به‌عنوان پیام‌آور صلح جاده‌های کویری، کوهستانی، جنگلی و بین‌شهری را طی‌کرده است تا مردم را در همه جای ایران با معجزه صلح و مهربانی آشنا کند، زیرا همه دغدغه‌اش این است که مردم با صلح و انساندوستی آشنا شوند.
جاده گاهی آن‌قدر طولانی است که تمام‌نشدنی به نظر می‌رسد، گاهی حتی طی‌کردن آن با خودرو نیز سخت و طاقت‌فرساست، اما وقتی هدفی در انتهای مسیر وجود داشته باشد، طی‌کردن مسیر، انگیزه بیشتری به فرد خواهد داد. دویدن برای او انگیزه است و مسیرهای طولانی را برایش کوتاه می‌کند. مجتبی یادگاری 9سال پیش لباس هلال‌احمر را به تن و در اعلام انزجار از فیلم موهن آمریکایی به پیامبر اسلام شروع به دویدن کرد. از اراک تا حرم امام را دوید تا نشان دهد ایران در ازای توهین به پیامبر ساکت نخواهد نشست. این اولین فعالیت فرهنگی او با لباس هلال‌احمر بود و این فعالیت‌ها تا امروز ادامه داشته است.
مجتبی یادگاری به «شهروند» می‌گوید: «بچه که بودم عاشق فوتبال بودم و در زمین‌های خاکی فوتبال بازی می‌کردم، حتی وارد تیم پتروشیمی اراک شدم و به مقام قهرمانی و نایب قهرمانی استان مرکزی رسیدم تا اینکه مصدوم شدم و همان مصدومیت کافی بود فوتبال را کنار بگذارم.»
اما مگر می‌شود عاشق ورزش بود و آن را برای همیشه کنار گذاشت. او سرعت داشت و استقامت در وجودش ریشه دوانده بود. با دوستش صحبت کرد و او هم پیشنهاد داد بدود. خودش می‌گوید: «در دوومیدانی موفق‌تر بودم و توانستم مقام دوم تیمی مسابقات کشوری دوومیدانی ناجا را کسب کنم.»
همراهی مجتبی یادگاری با جمعیت هلال‌احمر هدف او را بزرگ‌تر کرده بود و دوومیدانی ابزاری برای تحقق هدفش شد. انساندوستی موضوعی بود که او در هلال‌احمر آموخته بود و هدفش این شد که سایه شوم جنگ را از سر دنیا بردارد. او با تأکید بر این امر ادامه‌می‌دهد: «داوطلب جمعیت هلال‌احمر بودم، به همین دلیل وقتی خواستم کار را شروع کنم، تصمیم گرفتم با لباس هلال‌احمر پیام‌آور صلح باشم و در نتیجه مراکز تمام 31 استان کشور را که 10 کیلومتر بود، دویدم که باعث شد به‌عنوان سفیر صلح هلال‌احمر انتخاب شوم. همچنین به خاطر فعالیت‌های فرهنگی به‌عنوان مشاور فرهنگی و ورزشی مدیرعامل استان مرکزی انتخاب‌شدم.»
او در آخرین اقدام خود با هماهنگی دانشگاه علوم پزشکی استان مرکزی سفیر صلح و سلامت شد و 5 کیلومتر حد فاصل دو بیمارستان در چهار شهر کشور شامل اراک، قم، اصفهان و تهران را دوید که این دویدن منحصربه‌فرد بود، زیرا با لباس گان پزشکی انجام شد.
دویدن برای نشان دادن صلح
شهریور 1393 در همان روزهایی که گروهک تروریستی داعش خواب را از چشم کودکان وحشت‌زده سوریه، عراق و… می‌گرفت، دوباره به دل جاده‌ها زد. خودش می‌گوید: «به عنوان یک جوان هلال‌احمری وظیفه دارم هر جا که ظلم و بی‌عدالتی حکمفرما شده است و صدای مظلومان به گوش جهانیان نمی‌رسد، فریاد بلند مظلومان شوم. وقتی ماجرای داعش به اوج رسید، مسیر اراک تا مشهد مقدس را با شعار اعلام انزجار از این گروهک تروریستی و وحشی‌گری‌هایش دویدم. معتقدم ورزش در کنار قهرمانی‌ها و افتخاراتی که به همراه می‌آورد، بهترین ابزار برای ایجاد دوستی میان ملت‌هاست.»
این ورزشکار با استانداری اراک نیز رایزنی کرده است و تصمیم دارد مسیری اراک تا قم را دوباره در اعتراض به اهانت به پیامبر اعظم که مجله فرانسوی به تازگی انجام داده است، طی کند. این دونده اراکی آرزوهای بزرگ‌تری را نیز در سر می‌پروراند و می‌خواهد پیام صلح و دوستی را به گوش همه مردم جهان برساند. او تأکید می‌کند: «تصمیم دارم به‌عنوان سفیر صلح هلال‌احمر، راهی سوییس و مقر سازمان صلیب‌سرخ جهانی شوم تا با دویدن در دو شهر بزرگ این کشور پیام صلح و دوستی خانواده هلال‌احمر ایران، جهانی شود.» او سال‌ها برای این سفر برنامه‌ریزی کرده، اما تاکنون موفق به اجرای آن نشده و امیدوار است پس از دوران کرونا بتواند این آرزو را محقق کند.
او در این‌باره ادامه می‌دهد: «این پیشنهاد را با رئیس سازمان جوانان هلال‌احمر در میان گذاشتم و امید زیادی به عملی‌شدن آن دارم. در سوییس علاوه بر سازمان صلیب‌سرخ جهانی، 150سازمان بین‌المللی دیگر نیز فعالیت می‌کنند که می‌خواهم با دویدن در دو شهر بزرگ این کشور و سخنرانی در مقر سازمان صلیب سرخ، شعاری که هفت‌سال است برای آن تلاش می‌کنم، به گوش مردم جهان برسانم. همچنین می‌خواهم نمادی را به نمایندگی از مردم جهان در طول مسیر دویدنم در این کشور به همراه داشته باشم و آن را به آرامگاه ژان هانری دونان، بنیانگذار سازمان صلیب‌سرخ اهدا کنم.»
هلال‌احمر به فعالیت‌هایم معنا داده است
یادگاری تأکید می‌کند: «پوشیدن لباس هلال دویدن‌هایم را هدف داده است و خوشحالم که با این لباس کارهایم را انجام می‌دهم. از پیمایش مسیر اراک تا نجف‌آباد اصفهان به نمایندگی از مردم اراک، هلال‌احمر و سپاه پاسداران این شهر برای تقدیر از خانواده شهید محسن حججی تا دویدن مسیر ساختمان هلال‌احمر اراک به بیت امام خمینی(ره) در خمین، همزمان با روز جهانی صلیب سرخ.»
خودش دویدن 10 کیلومتری بین تمام مراکز هلال‌احمر استان‌ها را یکی از مهم‌ترین اقداماتش می‌داند و می‌گوید: «چند سال پیش که تحریم‌های ناجوانمردانه علیه ایران شروع شد، حتی ورود دارو، اقلام امدادی و کمک‌های مردمی بین‌المللی به کشور با مشکل مواجه شد، تصمیم گرفتم یک بار دیگر پیام صلح و دوستی ملت ایران و انزجار از ظلم و بی‌عدالتی را به گوش همه برسانم. این پیشنهاد را با رئیس سازمان جوانان در میان گذاشتم و خیلی زود به‌عنوان سفیر صلح هلال‌احمر با شعار فراگیر شدن صلح جهانی، پیمایش مسیر را از شهر زادگاهم اراک شروع کردم. یادگاری در همه استان‌ها دوید و سفرش را در ساختمان صلح به پایان رساند.» او مردم را مشوق اصلی‌اش می‌داند و توضیح می‌دهد: «به هر شهری که می‌رسیدم، مردم تشویقم می‌کردند و وقتی از شعارم باخبر می‌شدند، به من روحیه می‌دادند. در برخی از شهرها مردم مسیری را با من می‌دویدند که من را بسیار تشویق می‌کرد و به نظرم نشان‌دهنده این است که تا حدودی توانسته‌ام شعارم را عملی کنم.»
یادگاری هنگام وقوع حوادثی مثل سیل و زلزله نیز به‌عنوان یکی از اعضای فعال جوانان هلال‌احمر پای کار بوده و از توانایی‌اش برای کمک به آسیب‌دیدگان مایه گذاشته است. او می‌گوید: «آبان 1396 وقتی زلزله بسیاری از خانواده‌های کرمانشاهی را داغدار کرد، مشغول گذراندن خدمت سربازی در این استان بودم. هرچند من هم در آن حادثه آسیب کوچکی دیدم، اما به‌عنوان یک جوان هلال‌احمری باید به کمک زلزله‌زدگان می‌رفتم. مسیر گیلانغرب به سرپل ذهاب را با شعار همدردی با زلزله‌زدگان دویدم تا دیگران را نیز برای کمک‌رسانی به خانواده‌های آسیب‌دیده همراه کنم.»