[شهروند] جمیله احمدی نمونهای از انسانهای وارسته و ایثارگر در خراسانجنوبی بوده که طی ۱۸سال خدمت در مناطق محروم و روستایی، خدمات پزشکی ارزشمندی را به محرومان ارایه کرده است.
گفتن و نوشتن از بزرگمردان و شیرزنان تاریخ کار سادهای نیست، چراکه باید عاشق باشی تا حکایت ۱۸سال خدمت به محرومان را درک کنی. باید دلداده باشی تا بتوانی اوج دلدادگیها را به تصویر بکشی. باید با کفشهایی که در مسیر بزرگشدن و خدمت خالصانه پاره شدهاند، قدم برداری تا بدانی گام برداشتن در سختترین شرایط چه طعمی دارد.
بارها از دلاوریهای مردان و زنان بزرگ داوطلب نوشتیم، اما اینبار هم میخواهیم از بانویی بنویسیم که ۱۸سال از خدمتش را در مناطق روستایی و محروم گذرانده است.
شیرزنی که از آغاز جوانی در انجام کارهای خیرخواهانه و داوطلبانه در میدان بوده و از سال ۹۲ ارتباطش با هلالاحمر پیوندی عمیق میخورد.
میخواهیم با زبان قلم بگوییم در شرایطی که بخشی از افراد جامعه اعم از قشر پزشکی فقط و فقط در جهت کسب درآمد و انباشت سرمایه به ارایه خدمت میپردازند و برای انجام کارهای خیرخواهانه میل و رغبتی چندانی ندارند، کسانی هم هستند که خاضعانه قدم در میدان خدمترسانی گذاشتهاند و بدون هیچ چشمداشتی، درخور تواناییشان برای باران مشکلات نیازمندان چتر میشوند.
میخواهیم از تلخیها و شیرینیهای سالها خدمت «جمیله احمدی» پزشک عمومی و داوطلب جمعیت هلالاحمر خوسف سخن بگوییم. بانویی که برای خدمت به محرومان مشتاقانه دل به دریا میزند و در دورترین نقاط کویری در قالب کاروانهای سلامت خدماتی ماندگار ارایه میدهد.
خیرخواهی که خدمت به محرومان را بهترین دستاورد و توشه زندگیاش میداند و از سختیهای کار شکایتی ندارد، چراکه طعم شیرین اقدامش بر تلخیهای مسیر سرپوش میگذارد.
به بهانه روز پزشک ساعتی را پای صحبتهای این پزشک فداکار مینشینیم تا از انگیزههایش برایمان سخن بگوید و تلخیها و شیرینیهای سالها خدمتش را مشق کنیم.
حکایت اولین قدم در راه خدمت
جمیله احمدی که مدرک فارغالتحصیلیاش را سال ۸۱ اخذمیکند، میگوید: «از همان ابتدا برای انجام طرح کارورزی به دورترین نقاط اعم از مناطقی محروم در زاهدان و میرجاوه اعزامشدم.»
او ادامه میدهد: «اگرچه بهعنوان پزشک عمومی مشغول فعالیت هستم، اما لحظهای از انجام کارهای داوطلبانه غافل نبودهام.»
احمدی میافزاید: «هر زمان که جمعیت هلالاحمر درخواست کمک برای اعزام پزشک به مناطق محروم داشته، داوطلبانه پا پیش گذاشته و در قالب کاروانهای سلامت به مناطق دوردست عازم شدهام.»
او که در سال ۹۳ بهعنوان رئیس شبکه بهداشت و درمان خوسف منصوب میشود، میگوید: «ایجاد پیوند بین من و هلالاحمر باعث شد تا بیش از گذشته در عرصه خدمات داوطلبانه و بشردوستانه ثابت قدم باشم.»
۱۸سال خدمت در مناطق محروم
احمدی که بنا به گفته خودش ۱۸سال خدمتش را تنها در مناطق روستایی و محروم بوده است، میگوید: «خدمت به محرومان شیرینترین دستاورد سالها خدمتم است.»
او با اشاره به فعالیت مستمر در کاروانهای سلامت بیان کرد: «با حضور در مناطق عشایری و محروم، رنگ زندگی برایم تغییر کرد، چراکه معنای مهربانی و ایثارگری را در قعر محرومیتها یافتم.»
احمدی ادامه میدهد: «از حضور در کاروانهای سلامت نهتنها احساسی خوشایند دارم، بلکه درس خودباوری، فداکاری، گذشت و مهربانی را از روستاییان آموختم.»
خدمتی که چتر فقرا شد
احمدی که شیرینیها و تلخیهای زیادی را از سالها خدمتش در دل دارد، میگوید: «در یکی از کاروانهای سلامت در روستای معدن قلعه زری از شهرستان خوسف متوجه محرومیت و فقر خانوادهای شدیم که توان پرداخت هزینههای درمان فرزندشان را نداشتند.»
او ادامه میدهد: «با رایزنیهای انجامشده یک خیر حامی این خانواده نیازمند شد و هزینههای درمان فرزندش را پرداخت کرد که جای بسی خوشحالی بود.»
احمدی میگوید: «اگرچه تلخیها و سختیهای زیادی را در راه خدمت به نیازمندان تجربه کردیم، اما شیرینی دستاوردهایی که به همراه داشت، طعم ناخوشیها را از بین برده است.»
هرچند امثال این بانوی داوطلب بسیار هستند، اما باید گفت و نوشت تا مردم بدانند روحیه ایثارگری همیشه وجود دارد و وجدان انسانهای روشنفکر و بشردوست همیشه بیدار است.