اسماعیل امینی، شاعر و مدرس دانشگاه: «کسانی دلبسته برخی سنتها هستند؛ مثلا کسی میگوید پدر من هر سال ماه رمضان شلهزرد درست میکرده، من هم باید درست کنم، فکر میکند خود شلهزرد یک چیزی است؛ در حالی که آن شلهزرد تجلی چیز دیگری است. فکر میکند اگر آن شلهزرد را خصوصا در آن دیگی که از اجدادش مانده درست نکند، حتما نقصی در دینش ایجاد میشود. شاید برای خودش محترم باشد اما اینجور حرفها اعتبار دینی ندارد.»
هادی مرزبان، کارگردان: «در شرایط سخت زندگی میتوانیم از کودکان الگو بگیریم. هیچ بچهای بعد از زمینخوردن در همان حالت نمیماند بلکه بعد از چند دقیقه درد و گریه دوباره به بازی و شیطنت مشغول میشود. ما آدمبزرگها هم میتوانیم از بچهها الگو بگیریم. هر چند این روزها شرایط دشواری داریم؛ بهخصوص هنرمندان با وضع پیچیدهای روبهرو هستند و طبیعی است دچار یأس و نومیدی شوند. بچههای تئاتری همیشه شور و هیجان بسیاری برای کارکردن دارند. آنان مانند چشمهای هستند که وقتی از یک سو خاک به آن میریزد، از سوی دیگر راه خود را مییابد و دوباره جاری میشود.»
مریم نشیبا، گوینده رادیو: «کرونا باعث شده که دیگر کسی نتواند تفاخر کند که ماشین گرانقیمت دارد؛ مازراتی و پراید دیگر فرقی نمیکند. عاملی است که همه را درگیر کرده و هیچ نقطه سالمی در دنیا نیست. انگار فقط در همین زمینه عدالت برقرار شده است. این واقعیت را باید بپذیریم. عزیزانمان، همکارانمان یا همسایههایمان جلوی چشمانمان پرپر میشوند. این مشکل تمام دنیا را گرفته است. اگر خودمان هم ترسی از مرگ نداریم به فکر دیگران باشیم. اگر ما ناقل شویم جان دیگرانی که خواهان زندگی هستند و میخواهند از این چند صباح بهره ببرند و در کنار خانوادهشان زندگی کنند را به خطر میاندازیم. در مکانهای عمومی حتی اگر دیگران رعایت نمیکنند ما فاصلهمان را حفظ کرده و موارد بهداشتی گفتهشده را رعایت کنیم. فقط لازم است که ماسک بزنیم و یک اسپره کوچک ضدعفونیکننده همراهمان داشته باشیم. سعی کنیم کمتر از خانه خارج شویم و وقتی خارج شدیم چند کار را که واجب است با هم انجام دهیم.»