[شهروند] ویکتور هوگو با نام کامل «ویکتور ماری هوگو» بیستوششم فوریه سال 1802 در شهر بزانسون متولد و بیستودوم می 1885 در پاریس درگذشت. هوگو دو برادر به نامهای هابیل و یوجین داشت و پدرش از ژنرالهای ناپلئونی بود. والدینش زمانی که او 16 سال داشت از هم جدا شدند. هوگو سال 1822 با آدل فوشه، دوست دوران کودکیاش ازدواج کرد. زوج ویکتور و آدل چندین فرزند داشتند: لئوپولد که سال 1823 به دنیا آمد و همان سال درگذشت. لئوپولدین در 1824، چارلز 1826، فرانسوا ویکتور در 1828 و آدل در 1830 به دنیا آمدند.
1- نخستین داستان او «هان دیسلند» در سال 1823 منتشر شد. اما نخستین رمان بلند و کاملش «نتردام پاریس» در سال 1831 منتشر شد که این اثر در زبان انگلیسی و بسیاری از زبانهای دیگر به «گوژپشت نتردام» معروف است. کمپانی دیزنی در سال 1996 با اقتباس از داستان گوژپشت نتردام، فیلم-انیمیشنی بلند ساخت.
2- هوگو برای نگارش معروفترین اثرش، «بینوایان»، برنامهریزی دقیقی کرده بود، چنانکه در دهه 1830 کار را کلید زد و در سال 1862 آن را به چاپ رساند! چاپ رمان «بینوایان» در طول6سال، درآمدی بالغ بر نیم میلیون فرانک را برای ناشرش به ارمغان آورد. این رمان پنج بخش دارد. به ترتیب: فانتین، کوزت، ماریوس، ترانه کوچه پلومه و حماسه کوچه سن دنی و در آخر ژان والژان. «بینوایان» یکی از بلندترین و طولانیترین رمانهای تاریخ ادبیات به حساب میآید.
3- نقاشی «کوزت جوان» (یکی از شخصیتهای رمان بینوایان) تصویری است که امیلی بایارد آن را طراحی کرده است. این نقاشی زیر نظر شخص ویکتور هوگو کشیده شده است.
4- نخستین نمایش موزیکال بینوایان، هشتم اکتبر 1985 در وستاِند لندن روی صحنه رفت. تئاتر بینوایان، طولانیترین اجرا در کل تاریخ تئاتر وستاِند به حساب میآید. (وستاِند لندن، منطقهای در مرکز شهر لندن است که در آن جاذبههای توریستی، مغازهها، ساختمانهای دولتی و همچنین مراکز سرگرمی مثل سالن تئاتر واقع شده است. نرخ اجاره فضا یا ساختمان اداری در این منطقه از نظر قیمت در رتبه دوم گرانقیمتترین مراکز در جهان است!)
5- نمایش موزیکال «بینوایان» چندین جایزه تونی از جمله جایزه «بهترین متن» و «بهترین موسیقی» را از آن خودش کرده است. این نمایش در 42 کشور جهان اجرا و به بیش از 21 زبان ترجمه شده است. همچنین در سال 2012، فیلمی موزیکال با اقتباس مستقیم از داستان بینوایان ساخته و اکران شد.
6- ویکتور هوگو در کنار سینهچاکان متعصب، مخالفانی هم داشت. مثلاً در سال 1881، عدهای از مردم بلژیک، پنجرهها و درِ خانه او را شکستند، در حالی که فریاد میزدند: «مرگ بر ویکتور هوگو، مرگ بر ژان والژان!» او در سال 1851 و پس از کودتای ناپلئون سوم تصمیم گرفت تا در تبعید زندگی کند. البته هوگو در مقاطعی مورد توجه دربار فرانسه نیز بود به نحوی که در زمان لویی هجدهم، چندین و چند هدیه مختلف و مبلغ 3هزار فرانک از طرف پادشاه به دلیل تألیف کتابهای شعر و ادبی به او اعطا شد.
7- هوگو طرفدار جنبش رومانتیسم بود و از لحاظ سیاسی به حزب جمهوریخواه گرایش داشت. او همچنین خود را کاتولیک میدانست و برای کلیسا احترام زیادی قائل بود.
8- بخش اعظمی از جمعیت فرانسه در سال 1882 میلادی برای هشتادمین سال تولد ویکتور هوگو جشن مفصلی گرفتند.
9- هوگو در سال 1878 دچار سكتهای خفیف شد.
10- زمانی که هوگو درگذشت، تابوتش یک شب تا صبح زیر «طاق پیروزی» ماند. مراسم تشییع او تقریباً 6ساعت طول کشید.
برگردان از thefactsite – مترجم: فاطمه کرمی