تندیس علی نصیریان براساس نقش‌آفرینی این بازیگر در فیلم سینمایی «کمیته مجازات» در موزه سینما رونمایی شد. او در این مراسم درباره همکاری و مراوداتش با چهره‌های ماندگار سینما ازجمله انتظامی، کشاورز، رشیدی و مشایخی گفت: «هیچ وقت بین من و همکارانم رقابتی وجود نداشت و هیچ وقت با هم وارد حاشیه نمی‌شدیم. همیشه با هم کار می‌کردیم و در مورد نقش‌هایمان حتی با هم مشورت می‌کردیم. من معتقدم نکته‌یابی‌ها در گفت‌وگو به و‌جود می‌آید، زیرا با گفت‌وگو روابط خیلی نزدیک‌تر می‌شود. درست است که مدرسه بازیگری و کلاس تئاتر رفتم، اما اینها درمان درد من نبود. درمان من نشستن با آدم‌هایی همچون فرخ غفاری، فریدون رهنما، منوچهر انور و داوود رشیدی بود که از آنها بسیار آموختم. مهرجویی بسیار باسواد است و من در چند فیلم او حضور داشتم. یکی از باسوادترین، خلاق‌ترین و کاربلدترین کارگردان‌هاست و به گردن سینمای ایران حق دارد. من در اثر تلویزیونی «گاو» هم حضور داشتم که با فیلمی که مهرجویی ساخت، بسیار متفاوت بود، زیرا فیلم مهرجویی بسیار خلاقانه ساخته شد و با غلامحسین ساعدی فیلمنامه جدیدی نوشتند.» اما علی نصیریان معتقد است که زمانه امروز مانند زمانه آنها نیست: «در زمان ما یک سالن کوچک ۹۰نفره بود که التماس می‌کردیم تا مخاطب بیاوریم، نظرات‌شان را جویا شویم و متوجه اشکالات کارمان شویم. اولین کلاس تئاتر را در ‌سال ۳۰ رفتم. آن زمان ما در خرابه‌های سنگلج تمرین‌می‌کردیم، اما متاسفانه امروز همه انتظار فرش قرمز دارند.»