[شهروند] در ابتدای شیوع ویروس کووید-19 بیشتر پزشکان، پرستاران و کارکنانِ مراقبتهای بهداشتی بودند که ماسک میپوشیدند، اما حالا تقریبا بیشتر افراد جامعه ماسک میزنند و دیگر این صحنه برای کسی عجیب نیست. بچهها هم دیگر به دیدن افراد ماسکزده عادت کردهاند؛ با اینحال ترس از موضوعی غیرطبیعی همچنان با کودکان است. روانشناسان کودک میگویند در مواجهه با بچههای کمسن و سال از کلمات ساده برای توضیح اینکه چرا مردم ماسک دارند، استفاده کنید. به بچهها فرصت دهید تماشا کنند، تجربه کنند و به چیزهای جدید عادت کنند. به سوالات بچهها پاسخ دهید و از آنان حمایت کنید. بعضی از کودکان نوپا و خردسال ممکن است هنگام ماسک زدن احساس ناراحتی کنند و قطعا به حمایت والدین نیاز دارند. والدین همچنین میتوانند ماسک را برای کودک سرگرمکنندهتر و حتی راحتتر کنند.
وقتی بچهها به ماسک واکنش نشان میدهند
اینکه بچهها نسبت به ماسک تا حدی واکنش نشان میدهند بستگی به سن آنان دارد. بچههای بزرگتر ممکن است به هیچوجه واکنش زیادی نشان ندهند. بیشتر آنان میتوانند خیلی سریع خود را با شرایط وفق دهند. برخی از کودکان حتی مشتاق پوشیدن ماسک میشوند. حتی آنان نگاه جدیدی به خود پیدا میکنند؛ مثلا خود را بهعنوان ابرقهرمان پزشکی میبینند و به خود افتخار میکنند، اما برای کودکان نوپا و خردسال دیدن افراد با ماسک سخت است. ابتدا قطعا مقاومت میکنند. آنان ممکن است به زمان و تماشای دقیق خود نیاز داشته باشند که میتواند کمک کند به چیزهای جدید عادت کنند. برخی دیگر از این وضع میترسند؛ آنان ممکن است گریه کنند، صورت خود را پنهان کنند یا به والدین بچسبند. کلمات تسکیندهنده میتواند به آنان احساس راحتی و امنیت دهد و به کنار آمدنشان با شرایط کمک کند.
ماسک بخشی از چهره افراد را پنهان میکند. کودکان خردسال به صورت وابسته هستند؛ یعنی از زمان نوزادی، برای احساس امنیت به دنبال سیگنالهایی هستند که باید به چهره نگاه کنند. هنگامی که صورت تا حدودی با ماسک پنهان شده است، کودک نمیتواند لبخند دوستانه یا ظاهری آشنا، که معمولا او را آرام میکند، ببیند. وقتی بچهها نمیتوانند تمام چهره فرد را ببینند، احساس امنیت سختتر میشود؛ طبیعی است که احساس ترس کنند. اما والدین میتوانند به بچهها کمک کنند تا احساس راحتی و آرامش بیشتری داشته باشند. حتی بچههای خیلی کوچک هم رفتهرفته یاد میگیرند چیزی که ابتدا خیلی ترسناک به نظر میرسید، به هیچوجه ترسناک نیست.
با کمک بچهها ماسک بدوزید و به آنان احساس مالکیت دهید
برای ترغیب کودک به استفاده از ماسک، میتوانید بر احساس مسئولیت و مالکیت او تمرکز کنید. بچهها را ترغیب کنید ماسک خود را تزیین کنند. این کار میتواند به آنها کمک کند احساس مالکیت کنند و کنترل شرایط را به دست بگیرند؛ همچنین میتواند به بخش طبیعی از زندگی آنها تبدیل شود. بسته به نوع ماسک، بچهها میتوانند با ماژیک روی آن نقاشی کنند یا برچسبهایی روی آن قرار دهند. این کار را با هم انجام دهید. اگر در خانه ماسک درست میکنید، اجازه دهید بچههای بزرگتر به شما کمک کنند. ماسک به راحتی تهیه میشود، غالبا با موادی که از قبل در دسترس است (تیشرت، هدبند و ...). اگر ماسک میدوزید، ممکن است بچهها بتوانند پارچه یا الگوهایی برای آن انتخاب کنند.
کمک کنید کاری سرگرمکننده برایش بسازید. بچهها میتوانند با پوشیدن ماسک، پزشک یا پرستار شوند. آنها ممکن است بخواهند از کیتهای پزشکی استفاده و از حیوان یا عروسکهای خود مراقبت کنند. هنگام بازی بچهها چند ماسک دم دستی داشته باشید. این کار به آنها اجازه میدهد از تخیل خود در مورد چگونگی استفاده از آن بهره بگیرند. همچنین کمک میکند ماسک به قسمتی عادیتر از دنیای روزمره کودک تبدیل شود. میتوانید از کودک بخواهید ماسک را روی صورت عروسکش بگذارد، سپس سوالاتی در مورد اینکه چرا عروسک ماسک پوشیده، بپرسید. بسته به پاسخ فرزندتان، میتوانید هر سرگرمیای طراحی کنید و به او اطمینان خاطر دهید.