شماره ۱۹۹۴ | ۱۳۹۹ سه شنبه ۲۷ خرداد
صفحه را ببند
ماضی نه چندان بعید

هفت سال پیش در چنین روزی، برابر بیست‌وهفتم خرداد 1392 خورشیدی، جلیل شهناز، نوازنده برجسته تار و سه تار، پس از یک دوره بیماری در نودودو سالگی درگذشت. شهناز سال ۱۳۰۰ خورشیدی در اصفهان به دنیا آمد و نوازندگی را در رادیو اصفهان از سال 1328 آغاز کرد. او در سال 1336 به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه‌های مختلفی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و... به عنوان تک‌نواز و هم‌نواز به فعالیت پرداخت. شهناز در دهه 60 خورشیدی همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید موسیقی ایران» را تشکیل داد و با آنها مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. این نوازنده برجسته در طول حیات هنری خود با بزرگانی چون پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، حسن کسایی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمدرضا شجریان همکاری داشت. محمدرضا شجریان در سال 1378 گروه همکار خود را به افتخار این استاد برجسته شهناز نام گذاشت. همچنین استاد شهریار نیز غزلی در مقام تجلیل از هنر جلیل شهناز دارد با این مطلع: «ای جگرگوشه کیست دمسازت/ با جگر حرف می‌زند سازت».


تعداد بازدید :  649