طفلی به نام شادی
نویسنده: محمدرضا شفیعی کدکنی
ناشر: سخن
418 صفحه
85 هزار تومان
آثار شفیعی کدکنی در این سال‌ها عمدتا منحصر به حوزه تصحیح و شرح آثار کلاسیک ادبی بوده؛ آثاری نظیر «تذکره‌‌الاولیا»، «این کیمیای هستی» و... «طفلی به نام شادی» اما دفتر شعر است و اولین مجموعه شعر شفیعی کدکنی که پس از 23 سال دوباره منتشر می‌شود. پیش از این نشر سخن دو مجموعه «آیینه‌ای برای صداها» و «هزاره دوم آهوی کوهی» را از شفیعی منتشر کرده بود. در مقدمه کتاب «طفلی به نام شادی» که تازه‌ترین مجموعه شعر این شاعر، استاد دانشگاه و پژوهشگر است، می‌خوانیم: «در تمام مدّتِ شاعریِ من-که عمری شصت و چند ساله دارد- من همچنان آدم عقب‌مانده‌ای باقی مانده‌ام که نه «وزن» را رها کرده‌ام و نه «قافیه» را و نه «معنی» را، نه «عشق» را و نه «تأمّلاتِ وجودی» را و نه «ایران» را. برای اثباتِ عقب‌ماندگیِ یک شاعر سندی استوارتر از این می‌توان یافت؟ به هر حال، جای تأسف است که من در طولِ مدّتِ شصت‌واند سال شاعری، حتی برای نمونه، در یک مورد هم، نتوانستم وزن و قافیه و معنی و عشق و تأمّلاتِ وجودی و ایران را به کناری نهم و «آوانگارد» شوم. بدبختی از این بالاتر؟»
مادرِ پسر
نویسنده: فرانسوا موریاک
ترجمه: کاوه میرعباسی
ناشر: خزه
104 صفحه
15 هزار تومان
فرانسوا موریاک در سال ۱۸۸۵ در بوردو از بنادر بزرگ فرانسه متولد شد، در ۱۹۳۳ به عضویت فرهنگستان کشورش درآمد و سال ۱۹۵۲، جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد. سرانجام هم بعد از نزدیک به هفتاد سال نویسندگی، در اول سپتامبر سال ۱۹۷۰ در شهر پاریس از دنیا رفت. هنگامی که موریاک جوان بود، با سیاست میانه‌ای نداشت، اما بعدها یعنی تقریبا از زمانی که پنجاه سالگی‌اش را پشت سر گذاشت، این اعتقاد راسخ را پیدا کرد که «نویسنده نمی‌تواند در برابر حوادث جهان بی‌طرف بماند». برای همین به فعالیت‌های سیاسی هم مشغول شد و حتی در زمان جنگ جهانی دوم برای نهضت مقاومت فرانسه قلم زد. او در رمان «مادرِ پسر» یکی از تکان‌دهنده‌ترین تصاویر را از فضای بسته و خفقان‌آورِ زندگی طبقه بورژوای شهرستانی در نیمه نخست سده بیستم ترسیم می‌کند. موریاک در این رمان داستان محبت بیمارگونه مادری را نسبت به پسرش تعریف می‌کند که نهایتا به مرگ عروسش منجر می‌شود. اما این پایان ماجرا نیست و زمان مکافات مادر هم فرا می‌رسد.
جایی که هستم
نویسنده: جومپا لاهیری
ترجمه: غزل قربان‌پور
ناشر: کتاب تداعی
176 صفحه
27500 تومان
داستان بلند «جایی که هستم» تازه‌ترین اثر ترجمه‌شده از جومپا لاهیری به زبان فارسی است. لاهیری در سال‌های اخیر با ترجمه آثاری چون «همنام»، «مترجم دردها» و... در ایران به نویسنده‌ای محبوب تبدیل شده است. «جایی که هستم» اثری از این نویسنده است که به زبان ایتالیایی نوشته شده و لاهیری پس از سفر و مهاجرتش به ایتالیا و آموختن این زبان دست به تألیف آن زده است. او در سال ۲۰۰۰ میلادی برای نگارش رمان «مترجم دردها»، برنده جایزه ادبی «پولیتزر»، بهترین اثر نخست یک نویسنده از نگاه مجله نیویورکر و برنده جایزه «فرانک اوکانر» شد. غزل قربان‌پور، مترجم و دانش‌آموخته ادبیات و زبان ایتالیایی از دانشگاه تهران است. او فعالیت خود را با ترجمه مطبوعاتی آغاز کرده و حالا در زمینه ترجمه ادبی به‌خصوص شعر فعال است. قربان‌پور تنها عضو ایرانی انجمن شاعران و نویسندگان ایتالیاست. او در سال ۲۰۱۹ مجموعه شعری با عنوان «الیزا، از عشق تا مزارع اطراف» را از فارسی به ایتالیایی برگرداند که در جشنواره بین‌المللی ادبی هنری «we are the world» شهر ناپل ایتالیا، حائز رتبه اول شد. همچنین در سال ۲۰۲۰ دو عنوان شعر از فارسی به ایتالیایی ترجمه کرد که در دو جشنواره بین‌المللی شعر به مرحله پایانی راه یافت.