[شهروند] قله دماوند با ارتفاع 5610متر به عنوان یکی از بلندترین قله‌های جهان و البته بلندترین قله ایران همواره کوهنوردان خارجی زیادی را به طرف خود می‌کشاند. بسیاری از کوهنوردان در ایران و جهان هرسال برای صعود به این قله جذاب اقدام می‌کنند اما حالا مدت زیادی است که حتی یک صعود خارجی هم به دماوند ثبت نشده است. طبق اعلام فدراسیون کوهنوردی آمار صعودکننده خارجی از ابتدای زمستان 97 تا ابتدای پاییز 98 روی دماوند تعداد 890نفر و در علم‌کوه 230نفر بوده، اما از مهر 98 تاکنون این عدد نه‌تنها در دماوند، بلکه در علم‌کوه هم به «صفر» تقلیل یافته است! در اطلاعیه‌ای که فدراسیون کوهنوردی منتشر کرده،‌ علل این اتفاق تحریم‌های ناجوانمردانه علیه ایران، اپیدمی «کرونا» و کاهش گردشگر ورودی به منطقه آورده شده است. جالب است بدانید تعداد گردشگر و کوهنورد داخلی در فصل تابستان حدود 20هزار نفر در سال 97 بوده که با توجه به تخریب‌های گسترده و انبوه زباله حاصل از ورود آنها، با ایجاد محدودیت توسط فدراسیون این آمار به یک‌سوم در سال 98 کاهش یافته است. نکته قابل توجه درباره کاهش صعودها به دماوند اما مسأله مالی هم هست. از سال 81 که دماوند به‌عنوان میراث طبیعی ثبت‌ملی شد، پرمیت یا مجوز صعود به این قله 50دلار برای هرنفر است که این پول به حساب فدراسیون کوهنوردی واریز می‌شد. فدراسیون که البته هیچ‌وقت آمار دقیقی از میزان درآمد خود از صعود گردشگران خارجی به دماوند و علم‌کوه نداده بود، اعلام کرده این هزینه چندسالی است به صورت ریالی دریافت می‌شود که برای صعود به دماوند 300هزار تومان و برای علم‌کوه 150هزار تومان است. به صفررسیدن این درآمد در 8، 9ماه اخیر اما به اعتقاد برخی از کارشناسان دلایلی دیگر هم به جز کرونا و تحریم‌ها دارد. مشکل اصلی هم ارایه‌ندادن خدمات مناسب برخلاف کشورهای دیگر با وجود دریافت پرمیت از گردشگران خارجی است. به عنوان مثال برخی کوهنوردان فاتح قله دماوند مطرح کردند که پناهگاه‌ها به غیر از دوماه تابستان در بقیه ایام سال به دلیل سیستم‌نداشتن گرمایشی و نبود عایق‌بندی تقریبا از محیط خارج سردتر است.