[شهروند] داستان‌های عجیب بر دو قسم هستند؛ نخست داستان‌های بر حسب ظاهر باورپذیر که اتفاقاً شایعه‌ای بیش نیستند و دیگری داستان‌های کاملاً غیرقابل باور که از قضا حقیقت داشته و در زمان‌های دور و نزدیک به وقوع پیوسته‌اند. در ادامه چند مورد از این داستان‌های نه چندان باورپذیر اما کاملاً حقیقی و مستند را با شما مرور می‌کنیم.
استفاده از چنگال یعنی توهین به مقدسات: در ایتالیای قرن یازدهم، زمانی‌که برای نخستین بار از چنگال به‌عنوان ابزاری برای کمک به غذا خوردن، رونمایی شد، کلیسای ایتالیا آن را توهین به مقدسات تلقی کرد! استدلال كلیسا برای تحریم چنگال این بود که خداوند انسان‌ها را با انگشت آفریده تا با آن غذای خدا را بخورند! این حرف چندان جدی گرفته نشد و چندی که گذشت، چنگال‌های گران‌قیمتی از طلا ساخته شدند، صرفاً مخصوص خانواده‌های اشرافی! تا پیش از اختراع چنگال، مردم با دست غذا می‌خوردند، اما باستان‌شناسان، ردپای قدیمی‌ترین نمونه‌های این ابزار را در ترکیه کشف کرده‌اند که سن آن به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد.
اخراج طوطی از مراسم خاکسپاری صاحبش: هشتم ژوئن 1845 میلادی، در مراسم خاکسپاری اندرو جکسون هفتمین رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، طوطی سخنگوی او همین که جمعیت را دید، هیجان‌زده شد و هر ناسزایی که بلد بود و به دهانش آمد را نثار مردم کرد. این حرکت کسانی که برای ادای احترام به جکسون آنجا بودند را هراسان و متعجب کرد! دست‌اندرکاران مراسم برای برگرداندن نظم مجلس سوگواری، بلافاصله پرنده را بیرون کردند. درواقع هم خود طوطی از شلوغی مراسم ترسیده و هم مردم از جملات رکیک او وحشت‌زده شده بودند.
انسان مسلح به سنگریزه، در نقش آلارم: قبل از اینکه ساعت زنگ‌دار اختراع شود، در انگلستان افرادی استخدام می‌شدند تا صبح‌ها سنگریزه به پنجره خانه‌ها پرت کرده و مردم را از خواب بیدار کنند. آنها همچنین گاهی یک چوب کمانی بلند برمی‌داشتند و با انتهای آن به شیشه‌ها ضربه می‌زدند یا سنگریزه‌ها را به سمت پنجره‌ها پرتاب و مردم را از خواب بیدار می‌کردند. با این روش هیچ‌کس برای حضور به موقع در محل کار خود دچار مشکل نمی‌شد.
اعلان جنگ کلیسای مقدس روم به گربه‌ها: در قرن سیزدهم، پاپ گریگوری نهم معتقد بود كه گربه‌ها ارواح شیطانی دارند و گربه سیاه نماد بدشانسی و نحسی است. برای همین او دستور داده بود تا پیروان كلیسای كاتولیك، دودمان گربه‌ها را به باد بدهند! این گربه‌کُشی آن‌قدر رایج شد که حتی بعضی از تاریخ‌نگاران یکی از علت‌های اصلی شیوع طاعون در اروپا را قتل‌عام گربه‌ها و به دنبال آن زیاد شدن جمعیت موش‌ها تفسیر کردند. گربه‌کُشی بعد از مرگ پاپ گرگوری نهم، کم‌کم از یاد رفت.
مری شلی و یک یادگار از سینه شوهرش: شاید این تیتر برای کسی چون مری شلی نویسنده «فرانکنشتاین» یک استعاره ادبی به‌نظر برسد، اما این‌طور نیست! درواقع مری شلی نه‌تنها در تألیف داستان‌ها و سفرنامه‌هایش الگوی موفقی بوده، بلکه در زندگی زناشویی‌اش هم سمبل وفاداری به شمار می‌رود، البته به شیوه خودش! او بعد از جوانمرگ شدن شوهرش، «پرسی بیش شلی» (شاعر معروف انگلیسی)، جسم پرسی را در گورستان پروتستان‌ها به خاک سپرد، اما قلبش را نه! مری قلب پرسی از سینه درآورده و آن را همه جا با خودش می‌برد. بازماندگان پس از مرگ مری شلی، قلب پرسی را - در حالی که لای یکی از اشعارش پیچیده شده بود- پیدا کردند.
ادرار در نقش دهانشویه برای رومی‌ها: در روم باستان، برای ادرار انسان به قدری ارزش قائل بودند که دولت برای خرید و فروش آن مالیات هم وضع می‌کرد! آن زمان ادرار استفاده‌های زیادی داشت؛ مثلاً رومی‌ها از آن برای تمیز و سفید کردن دندان‌هایشان استفاده می‌کردند. با وجود چندش‌آور بودن این حقیقت، دیر زمانی نیست که برخی پژوهش‌ها وجود آمونیاک فعال در ادرار و قابلیت آن در از بین بردن لکه‌ها را به اثبات رسانده‌اند.
جلسات کاخ سفید در دستشویی فرنگی: لیندون بی. جانسون، سی‌و‌ششمین رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، در توالت محل اقامتش در کاخ سفید یک تلفن کار گذاشته بود تا از همان‌جا و کاملاً غیرحضوری، جلسات هیأت دولت را رتق و فتق کند! جانسون قطعاً می‌اندیشید این راهکار عجیب و غریب آخر نبوغ و خلاقیت است، اما کسانی که این جلسات را استماع می‌کردند، به خاطر سروصدای داخل توالت، حرف‌های جانسون را خوب متوجه نمی‌شدند!
برگردان از ریدرز دایجست