علیرضا کوشک‌جلالی، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر: «به دلیل اینکه بچه‌ها در این دوره کرونا که دوره بسیار سختی هم هست، مسأله آموزش را فراموش نکنند و حواس‌شان از مسأله کرونا به تئاتر معطوف شود، کلاس‌های آنلاین نمایشنامه‌نویسی را در شهرهای مختلف برپا کرده‌ام. در کنار آموزش، کارهای نمایشی هم با بچه‌ها انجام می‌دهم؛ هرچند که اجرای آنلاین تئاتر سرزمین جدیدی است که باید ببینیم به چه شکل و فرمی می‌توان کاری را در آن تولید کرد. داریم فعلا آزمون و خطا می‌کنیم تا شاید بشود به یک کار آنلاین اجرایی هم برسیم.»
حسین علیزاده، استاد موسیقی و نوازنده کهنه‌کار تار: «هر‌سال عید بدون اطلاع استاد ظریف به خانه ایشان می‌رفتیم تا ایشان را ببینیم. امسال نوروز هم یاد استاد در دل من زنده شد. این عزیزان بعد از فقدان برای ما همیشگی می‌شوند و حضورشان در دل ما دائم است. هوشنگ ظریف معنای کامل عشق بود.»
لاله جعفری، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان: «نویسنده از راه نوشتن می‌تواند نسبت به بحران عظیم کرونا ادای وظیفه کند. من می‌دانم که یک عده از نویسندگان اکنون به‌طور مستقیم کارهایی درباره این بحران جدید می‌نویسند؛ مثلا خانم ریحانه جعفری پویشی را به نام «کرونانویسی» شروع کرد که مطالب‌شان در اینستاگرام درج شد و از بقیه نویسندگان و بچه‌ها به‌عنوان کسانی که الان در خانه هستند و نمی‌دانند چه کار کنند خواسته تا اتفاقاتی را که در پیرامون‌شان درباره این مشکل به وجود آمده بنویسند، لایوی هم در این زمینه گذاشته. عده‌ای دیگر هم در این ایام در فضای مجازی کتاب‌خوانی می‌کنند. چون الان تنها راه ارتباطی با بچه‌ها همان فضای مجازی است.»