پایان هویدا
41 سال پیش در چنین روزی، برابر هجدهم فروردین ١٣٥٨ خورشیدی، امیرعباس هویدا، از رجال سیاسی دوره پهلوی به حکم صادق خلخالی، حاکم شرع دادگاه انقلاب اعدام شد. هویدا 12سال و 6 ماه بر مسند نخستوزیری تکیه داشت و از این جهت صاحب رکوردی منحصربهفرد در تاریخ سیاسی ایران است. او با آغاز به کار دولت نظامی ارتشبد ازهاری در اواخر پاییز ١٣٥٧ خورشیدی، در پی اجرای سیاست بازخواست رجال و دولتمردان سابق به همراه افرادی چون نعمتالله نصیری، منوچهر آزمون و غلامرضا نیکپی بازداشت و زندانی شد. هویدا تا لحظه پیروزی انقلاب اسلامی در حبس ماند و پس از شکسته شدن قفل زندانها در بیستودوم بهمن 1357، به دلیل بسته بودن همه راههای فرار خود را تسلیم انقلابیون کرد. بخشی از اتهامات امیرعباس هویدا در کیفرخواست صادره از سوی دادستان دادگاه انقلاب: «فساد در ارض»، «محاربه با خدا و خلق خدا و نایب امام زمان (عج)»، «قیام علیه امنیت و استقلال مملکت با تشکیل کابینههای دستنشانده آمریکا و انگلیس و حمایت از منافع استعمارگران»، «اقدام بر ضد حاکمیت ملی با حفظ سلطه سلطان دستنشانده آمریکا و دخالت در انتخابات قانونگذاری و عزل و نصب وزرا و فرمانداران با نظر و خواست سفارتخانههای خارجی»، «واگذار کردن بی قید و شرط منابع زیرزمینی از نفت و مس و اورانیوم و غیره به بیگانگان»، «گسترش نفوذ سیاسی و اقتصادی امپریالیسم آمریکا و همدستان اروپاییاش بر ایران، از طریق نابودی صنایع داخلی و تضعیف آنها در برابر رقبای خارجی و تبدیل ایران به بازار مصرف کالاهای خارجی»، «پرداخت درآمدهای ملی حاصل از نفت به شاه و فرح و نیز تسلیم این درآمدها به ممالک وابسته به غرب و سپس اخذ وام به نرخهای بالا و گزاف و شرایط اسارتبار از آمریکا و سایر دول غرب»، «نابود کردن کشاورزی و دامپروری و از بین بردن جنگلها»، «شرکت مستقیم در فعالیتهای جاسوسی به نفع غرب و صهیونیسم»، «دستهبندی با توطئهگران بینالمللی در پیمانهای سنتو و ناتو و سرکوبی ملتهای ایران، فلسطین و ویتنام، عضو فعال سازمان فراماسونری در ایران در لژ فرعی با توجه به اسناد موجود و اقرار شخصی متهم»، «شرکت در خفه کردن و ارعاب مردم حقطلب و استعمارشده ایران با دستگیری آزادیخواهان و کشتار مردم بیدفاع و ضرب و جرح و شکنجه و آزار آنان و نقض آزادیهای اساسی مصرح در قانون اساسی وقت و قوانین موجود ازجمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و قوانین الهی ازجمله با توقیف روزنامهها و اعمال سانسور در مطبوعات و کتب»، «موسس و اولین دبیر کل حزب استبدادی رستاخیز ملت ایران»، «اشاعه فساد فرهنگی و اخلاقی و شرکت در تحکیم پایههای استعمار ازجمله شرکت در برقراری مجدد کاپیتولاسیون یعنی ایجاد قضاوت کنسولی در مورد آمریکاییان»، «شرکت مستقیم در قاچاق هرویین در دوران اقامت در فرانسه در معیت حسنعلی منصور»، «دادن گزارشهای خلاف واقع و اشاعه اکاذیب با انتشار روزنامههای دستنشانده و گماردن سردبیران جیرهخوار در رأس نشریات و سانسور اخبار و انتشار اخبار و گزارشهای مجعول که تمام این اقدامات در اجرای توطئه استعمارگران بیگانه و سلطان دستنشانده به منظور اسارت و استعمار هر چه بیشتر ملت ایران بوده است؛ سلطانی که حسب اقرار متهم به وسیله آمریکا روی کار آمده است.»