فدراسیون فوتبال بار دیگر به قول مازیار ناظمی باشکوه‌تر طلوع‌کرد. فدراسیون طبق عادت همیشگی‌اش هم ما را غافلگیرکرد، هم خودش، هم قلعه‌نویی، هم علی دایی و حتی اسکوچیچ را. یعنی شما چند ماه پیش به اسکوچیچ می‌گفتی قرار است مربی تیم‌ملی ایران شوی، خودش می‌گفت: «والا من آدم پرتوقعی نیستم، به همین یه لقمه نون حلالی که از صنعت نفت و خونه‌به‌خونه و اینا می‌رسه قانعم. آقام خدابیامرز همیشه می‌گفت آدم باید لقمه رو جوری برداره و بخوره که توی گلوش گیر نکنه.» اما مسئولان عزیز فدراسیون این لقمه را به زور چهار انگشت و دوغ و نوشابه توی دهان اسکوچیچ جا دادند. اسکوچیچ هم که توی آبادان همه‌اش می‌گفت من دیگه نمی‌تونم و پام درد می‌کنه و دستم درد می‌کنه و فشارم افتاده... به محض اینکه پیشنهاد فدراسیون فوتبال رسید، دستمال قدرتش را بست و صحیح و سالم خودش را به تهران رساند. فقط این وسط بار دیگر افسردگی سراغ آن مربی‌های بزرگی رفت که قرار بود بعد از کی‌روش کاری‌کنند باشکوه‌تر طلوع کنیم، اما به نظر می‌رسد متاسفانه داریم با بدبختی غروب می‌کنیم.

انـــــــا لله و انـــــــا الــــــیــــه راجـــــعـــــون

با خبر شدیم، حمزه زرینی، دریافت‌کننده تیم والیبال شهرداری ارومیه و بازیکن سابق تیم‌ملی ایران در غم از دست دادن فرزندش به سوگ نشسته. امیر ارسلان زرینی، بعد از پشت سر گذاشتن یک دوره بیماری، سرانجام جان به جان آفرین تسلیم کرد.
شهرونگ ورزشی این ضایعه را به حمزه زرینی و خانواده‌ محترمش تسلیت عرض کرده و برای آنها از خداوند منان آرزوی صبر و سلامتی دارد.