اینکه برخی مهم‌ترین خسارت ترور جان اف‌کندی در بیست‌ودوم نوامبر 1963 میلادی را به قدرت رسیدن معاون اولش لیندون ‏بی‌جانسون عنوان می‌کنند، ریشه در تصمیماتی دارد که او طی مدت حضورش در کاخ سفید اتخاذ کرده است. لیندون بی‏جانسون که 47‌سال پیش در چنین روزی، برابر بیست‌ودوم ژانویه 1973 میلادی در شصت‌وپنج‌سالگی درگذشت، از دید بسیاری از ‏صاحب‌نظران سیاسی یکی از عوامل فرو رفتن هرچه بیشتر آمریکا در باتلاق جنگ ویتنام بود. جانسون یا آن گونه که ‏آمریکایی‌ها می‌‌شناسندش «ال‌بی‌جی»، برخلاف کندی که تلاش داشت ایالات متحده را از ورطه ویتنام بیرون بکشد - و ‏احتمالاً جان خود را نیز بر سر همین هدف گذاشت - تعداد سربازان آمریکایی مستقر در جنوب شرقی آسیا را طی پنج‌سال از ‏‏16‌هزار به 550‌هزار نفر افزایش داد. پس به واقع اگر قرار باشد فقط یک نفر مقصر گسترش این جنگ بی‌حاصل و ‏افزایش تلفات انسانی‌اش شناخته شود آن کسی نخواهد بود جز جناب ال‌بی‌جی! ‏