«[...] 100‌سال پیش، یک شهروند بزرگ آمریکایی که ما امروز زیر سایه‌ نمادین او ایستاده‌ایم، اعلامیه‌ آزادی بردگان را امضا کرد. این فرمان پربار، همچون فانوس دریایی، امیدی در دل میلیون‌ها برده‌ سیاهپوست افکند که در آتش بی‌امان بیداد می‌سوختند. سپیده‌ مسرت‌بخشی بود که پایان شب بلند بردگی‌شان را نوید می‌داد. امروز، 100‌سال از آن روز می‌گذرد، اما هنوز سیاهپوستان آزاد نیستند. [...] رویای من این است که روزی فرزندان برده‌های پیشین و فرزندان برده‌داران پیشین بر فراز تپه‌های سرخ جورجیا کنار هم سر میز برادری خواهند نشست. رویای من این است که سرانجام روزی ایالتی مانند می‌سی‌‌سی‌پی، ایالتی که در آتش بیدادگری می‌سوزد، در آتش تعدی می‌سوزد، به واحه‌ آزادی و عدالت بدل خواهد شد. رویای من این است که چهار فرزند کوچکم روزی درکشوری زندگی خواهند کرد که آنها را نه به سبب رنگ‌پوست، که با درونمایه‌ شخصیت‌شان داوری خواهند کرد. من امروز رویایی دارم[...]!» متنی که خواندید، بخشی از سخنرانی ١٧دقیقه‌ای دکتر مارتین لوترکینگ، رهبر سیاهپوست جنبش حقوق مدنی ایالات متحده آمریکا بود که 28 آگوست 1963 میلادی در برابر بنای یادبود آبراهام لینکلن در شهر واشنگتن دی‌سی و درجمع 250‌هزار نفر از طرفداران تساوی حقوق سیاهان انجام شد. این سخنرانی که در‌ سال ۲۰۰۴ میلادی توسط کتابخانه کنگره آمریکا در ردیف آثار برجسته فرهنگی و تاریخی ماندگار ایالات متحده قرار گرفت، به دلیل استفاده از ترجیع‌بند «رویایی دارم»، با همین نام در جهان شناخته می‌شود. نویسنده و خطیب این سخنرانی یعنی مارتین لوتر کینگ جونیور، 91‌سال پیش در چنین روزی، برابر پانزدهم ژانویه 1929 میلادی در شهر آتلانتای ایالت جورجیا به دنیا آمد. آنچه لوترکینگ را طی یک‌دهه به رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تبدیل کرد، نژادپرستی سیستماتیک و به نوعی تحت حمایت دولت در اکثر قریب به اتفاق ایالت‌های آمریکا بود که در جزیی‌ترین موارد مثل جداسازی محل نشستن سفیدپوستان و سیاهپوستان در اتوبوس‌های شهری نیز به مورد اجرا گذاشته می‌شد. برای انفجار این حجم عظیم از خشم و حس تحقیر که در جامعه رنگین‌پوستان آمریکا انباشته شده بود، تنها یک جرقه کافی بود که زحمت آن را «رزا پارکس»، زن سیاهپوست اهل آلاباما با نشستن روی صندلی مخصوص سفیدپوستان در یک اتوبوس شهری کشید. دستگیرشدن رزا پارکس توسط پلیس در یکم دسامبر 1955 میلادی، خشم سیاهپوستان سراسر آمریکا را برانگیخت و مارتین لوترکینگ با به دست‌گرفتن پرچم این اعتراض‌ها در اندک مدتی به‌عنوان لیدر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در خط مقدم مبارزه با نژادپرست‌ها قرار گرفت. فعالیت بی‌وقفه لوترکینگ برای تصویب قانون حقوق مدنی در دهه60 میلادی، عنوان مردِ‌سال مجله تایم در‌ سال 1963 و جایزه صلح نوبل ‌سال 1964 میلادی را برایش به ارمغان آورد. دکتر مارتین لوترکینگ چهار آوریل ۱۹۶۸ توسط یک نژادپرست به نام جیمز ارل ری در شهر ممفیس ایالت تنسی به قتل رسید.