نخستین اخبار از دانشجویان جانباخته در حادثه سقوط هواپیما را علیرضا عبداللهینژاد، مدیرکل روابط عمومی وزارت علوم اعلام کرد. به گفته او خبرهای ابتدایی کشته شدن سه دانشجوی دانشگاه شریف را تأیید میکرد، اما این آمار بعد از گذشت ساعتی به 14نفر تغییر کرد. «14 دانشجوی دانشگاه شریف در این حادثه کشته شدهاند.» 10مرد و چهار زن جوان از رشتههای کامپیوتر، مکانیک، فیزیک و ... در شمار جانباختگان قرار گرفتند. کسانی که مقصد اصلیشان کانادا بود و اغلب برای گذراندن تعطیلاتسال نوی میلادی به ایران برگشته بودند.
دانشجویان دانشگاه شریف، تنها دانشجویان کشته شده این حادثه نبودند. احمد بنیاحمدی، مدیر روابط عمومی دانشگاه خواجهنصیر از جان باختن دو نفر از دانشآموختگان این دانشگاه در این حادثه خبر داد: «یکی از این جانباختگان پدرام جدیدی، دانشآموخته مقطع کارشناسی ارشد مهندسی عمران این دانشگاه بود که درسال ۱۳۹۵ فارغالتحصیل شده بود و نام دیگر دانشآموخته جانباخته در این پرواز هنوز مشخص نشده که در صورت مشخص شدن نام او هم اعلام میشود.» دانشگاه صنعتی امیرکبیر هم در اطلاعیهای کشته شدن دو دانشجوی این دانشگاه را تأیید و اعلام کرده است: «نسیم رحمانیفر و امیرحسین سعیدینیا دانشآموخته دانشکده مهندسیپزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بودند که در سانحه سقوط هواپیمای اوکراین جان باختند.»
این ارقام در حالی است که مولایی، روابط عمومی وزارت علوم به «شهروند» میگوید تاکنون دانشجویان دیگری هم در لیست کشتهشدگان قرار گرفتهاند «دو دانشجوی دانشگاه علم و صنعت، یک دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز و آنطور که به ما خبر رسیده 6 دانشجوی دانشگاه امیرکبیر.» به گفته او ممکن است بر این تعداد افزوده شود و باید همچنان منتظر تایید نهایی بود: «آنچه تاکنون به دست وزارت علوم رسیده در حدود 25 نفر دانشجوی کشته شده است.»
فاطمه امینی، نایب دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف که از دوستان زهرا حسنی یکی از کشتهشدگان این دانشگاه است به «شهروند» میگوید زهرا ورودی سال 92 رشته فیزیک بود و چند هفته پیش پذیرشش آمد و برای نخستین بار بود که میخواست برود. «از کل بچههای دانشگاه شریف تعداد 14 نفر در این سانحه کشته شدهاند. بیشترشان از بچههای سال بالایی رشتههای کامپیوتر و برق بودند. آرش و پونه هم از دیگر افرادی بودند که چند روز قبل ازدواج کردند و حالا همه بچههای دانشگاه برای این اتفاق در شوک هستیم. آنها مهندس کامپیوتر بودند.» امینی میگوید چند روز قبل با مهدی اسحاقیان از دیگر کشتهشدگان درباره رفتنش صحبت میکرده و حالا باور ندارد که نام او هم در فهرست کشتهشدگان این حادثه است. او ورودی سال 92 رشته مکانیک بوده است: «همه در شوک هستیم. الان فضای دانشکدههای مختلف خیلی وحشتناک است. میخواهیم برای بچهها ختم قرآن و مراسم یادبود برگزار کنیم، اما درحال حاضر بیشتر از هرچیز فضای شوک و ناراحتی حاکم است.» به گفته او واکنش مسئولان دانشگاه تاکنون تنها اعلام پیام تسلیت بوده است: «شاید الان فقط همین را میتوان گفت. خانواده بچهها حال خوبی ندارند و من هنوز نتوانستم با آنها صحبت کنم.» او میگوید دانشگاه شریف ازجمله دانشگاههای کشور است که تعداد فرار مغزها از آن زیاد است و دانشجویانش در ردههای نخست مهاجرت قرار دارند: «تعداد بسیاری از بچهها به این دلیل که از استعدادهایشان استفاده نمیشود و بهایی به آنها نمیدهند از کشور میروند. عدهای هم میروند تا با علم روز جهانی برگردند اما ماجرا این است که تعدادشان زیاد است و حالا از دست دادن این تعداد از دانشجویان نخبه و خوب کشور قابل جبران نیست.»
محمدحسین نوریان، دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشگاه شریف هم از دیگر کسانی است که از دست دادن این تعداد نخبه در یک حادثه را دردناک دانسته و به «شهروند» میگوید: «تعداد بچههایی که سالانه از کشور خارج میشوند خیلی زیاد است. سالانه حدود 60 تا 70درصد از فارغالتحصیلان این دانشگاه به خارج از کشور میروند.» او میگوید بعد از گذشت ساعتها از بروز حادثه هنوز موضعگیری رسمی از طرف دانشگاه وجود نداشته و فقط دوستان افراد کشته شده خرما پخش کرده و عکس دوستانشان را گذاشتهاند: «ما هرگز سابقه چنین حادثه در این ابعاد را نداشتهایم و یادم نمیآید در حوادث طبیعی یا سقوط و ... در این ابعاد دانشجو از دست داده باشیم. این اتفاق بسیار تلخ است.»