روزنامه گاردین چاپ انگلیس نوشت: «اگر تهدید دونالد ترامپ برای هدف قراردادن «مناطق فرهنگی» ایران عملی شود، رئیس‌جمهوری ایالات متحده نیز در زمره «ویرانگرهای فرهنگ و تاریخ» یعنی «طالبان» و «داعش» قرار خواهد گرفت؛ گروهک‌هایی که هر دو به تخریب و ویرانگری‌های مشابهی در این قرن دست زده‌اند. طالبان در سال ۲۰۰۱ «تندیس‌های بودا در بامیان» را بمباران کرد؛ داعش مساجد، مکان‌های مقدس و دیگر سازه‌های تاریخی واقع در عراق و سوریه را نابود کرد که ازجمله آنها می‌توان به شهر باستانی «پالمیرا» اشاره کرد.» آیا ترامپ می‌داند چه چیزهایی از بین خواهد رفت؟ احتمالا نه –اما ممکن نیست که او تنها فردی باشد که از ارزش این آثار آگاه نباشد. این حقیقت که گردشگران غربی به‌ندرت از کشور ایران بازدید کرده‌اند به فقدان جاذبه‌های گردشگری مربوط نیست. ایران با داشتن تمدن پنج‌هزار ساله و حدود ۲۰ سایت ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو کشوری غنی و منحصربه‌فرد، به‌ویژه در حوزه معماری مذهبی محسوب می‌شود که معماری مذهبی را می‌توان نمایشگر مهارت و تسلط بالا بر علم هندسه، طراحی انتزاعی و مهندسی پیش‌صنعتی بی‌مانند تمدن این کشور دانست. اینها فقط میراث فرهنگی ایران نیستند بلکه به تمام بشریت تعلق دارد. گاردین در ادامه به ارایه فهرستی راهنما از بناها و مناطقی که از آنها به‌عنوان «جواهرات ایران» یاد کرده، پرداخته است. گاردین از «تخت جمشید» به‌عنوان جواهر تاج باستانی ایران، از مسجد «شاه‌چراغ» به‌عنوان بنایی با معماری منحصربه‌فرد و نورپردازی ماورایی، از کلیسای «وانک» به‌عنوان بنایی مملو از نقاشی‌های دیواری چندتکه‌ای و حکاکی‌های طلاکاری‌شده، از «پل‌های اصفهان» به‌عنوان پل‌هایی مبهوت‌کننده و شاهکارهایی از لحاظ مهندسی و کاربرد، از مسجد «شیخ لطف‌الله» به‌عنوان یکی از نفیس‌ترین بناهای کاشی‌کاری‌شده جهان، از حرم «امام رضا (ع)» به‌عنوان بزرگترین مسجد جهان و خانه آثار تاریخی ارزشمند، از «پاسارگاد» به‌عنوان مجموعه ساختمان‌های الهام‌بخش «تاج محل» و کاخ «الحمرا»، از آرامگاه «دانیال نبی(ع)» به‌عنوان آرامگاهی متعلق به هزاره ۴ پیش از میلاد، از «ارگ بم» به‌عنوان بزرگترین سازه خشتی جهان، از «گنبد کاووس» به‌عنوان نمونه‌ای بارز از بی‌نظیری بناهای ایران باستان در مهندسی و طراحی یاد کرد.