مجتبی فراورده، تهیهکننده فیلم «23 نفر»: در اکران هیچکس به قواعد فروش و نمایش تن نمیدهد. شیوههای غیراخلاقی برای حفظ فیلم روی پرده از اتوبوسی آوردن مخاطب به سینما تا کارت کشیدن برای حفظ کف فروش انجام میشود و هیچکس هم کاری به کارشان ندارد. ما در سینما بازار مکارهای تعریف کردهایم که هر کسی محصولی را بیاورد و هر چقدر زورش رسید بفروشد. در این فضا قطعا همه با هم مسابقه میدهند و فرق نمیکند بخش خصوصی باشد یا دولتی. همه تلاش میکنند پول بیشتری به دست آورند.
افلیا پرتو: ارکستر بانوان قبل از انقلاب شکل گرفته بود و هم با سازهای ملی و هم با سازهای غربی کار میکرد. امتیاز کار ما بهدلیل نوع جنسیت نبود، بهدلیل شستهرفته بودن کار ما بود. همه میدانستند با ارکستری حرفهای سروکار دارند و این برخی آقایان را ناراحت میکرد. دید اجتماعی به زنان، آن هم زن هنرمند مطلوب نبود. فضا مردسالار بود و استعداد و فرهیختگی و هنر زن را تحمل نمیکردند و تا جایی که میتوانستند مانع میتراشیدند.
همایون اسعدیان: فیلم اولیها امید سینمای ایراناند. ما باید یکبار برای همیشه، تکلیفمان را با مسأله فیلمساز اول روشن کنیم و باید به سمتی برویم که دیگر تفاوتی میان آثار اول ساخته شده در شبکه نمایش خانگی، سینمایی و ... وجود نداشته باشد. تمام دوستانی که امسال به تماشای فیلمهای جشنواره مینشینند، برای انتخابشان تعهد اخلاقی دارند. مطمئن باشید آنها آنقدر با خود کلنجار میروند که وقتی لیست فیلمهای بخش نگاه نو را اعلام میکنند، خودشان دچار عذاب وجدان نباشند...