جمعی از هنرمندان تئاتر و سینما شامگاه 26مهرماه دور هم جمع شدند و برای هما روستا بزرگداشتی صمیمانه برگزار کردند. در این برنامه هوشنگ گلمکانی منتقد پیشکسوت، سیروس ابراهیم‌زاده، فرید بزرگمهر و محمدحسن معجونی مطالبی را درباره هما روستا بیان کردند. اجرای این برنامه را پانته‌آ پناهی‌ها هنرمند تئاتر و سینما برعهده داشت و در فاصله بین سخنرانی‌ها بخش‌هایی از یادداشتی را که رضا کیانیان در بزرگداشت هما روستا نوشته بود، می‌خواند. این برنامه به کوشش تعدادی از هنرمندان جوان تئاتر که به تازگی کافه‌ای را با نام کافه «نزدیک تئاتر» راه‌اندازی کرده‌اند، برگزار شد. هوشنگ گلمکانی يكي از كساني بود كه در اين برنامه درباره جنبه‌های سینمایی حضور هما روستا توضيحاتي داد و گفت: من از اواسط دهه 40 که خانم روستا از خارج از کشور آمدند و خاطراتشان را در مجله «زن روز» منتشر می‌کردند، فعالیت‌های ایشان را دنبال می‌کردم و این‌چنین بود که ایشان به‌عنوان چهره‌ای خاص از همان دوره نوجوانی در خاطره من ثبت شدند. سینمای ایران دنبال چهره‌های تازه بود تا فضای موجود را تغییر دهد و خانم روستا به‌عنوان یکی از هنرمندان سینما وارد این حوزه شد، البته خیلی گزیده‌کار بود و همچنان هم این ویژگی را دارد. به‌جز خاطرات نوجوانی آنچه از ایشان در ذهن من مانده است، صدایشان است، صدایی که شاخص خانم روستاست و همچنان لحنش بدون تغییر باقی مانده است.