دروغ‌های کوچک بزرگ
عده‌ای اهل سریال نیستند. به این دلیل که حوصله انتظار یک ساله یا چندماهه برای دیدن فصل‌های بعد را ندارند. دلیلی که غیرمنطقی هم به نظر نمی‌رسد. با این مقدمه برای این افراد مینی‌سریال
 Big Little Lies را معرفی می‌کنیم. سریالی که بر اساس رمانی با همین نام ساخته شده. این رمان به قلم لین موریاتی سال 2014 منتشر شد و به سرعت در فهرست کتاب‌های پرفروش سایت آمازون قرار گرفت. موریاتی ایده اولیه داستان را از یک مصاحبه رادیویی گرفته بود؛ مصاحبه‌ای درباره خشونت خانوادگی که به نوشتن این کتاب منجر شد. ماجرا اما درباره سه زن است که هر کدام خانواده‌ای دارند و فرزندانی. زندگی به ظاهر آرامی هم دارند. شاد هستند، بچه‌های خود را به مهدکودک می‌برند، به تفریح می‌روند و... اما زیر پرده مهر و محبتی که به ظاهر در جریان است، خشونت‌ها و رازها و دروغ‌های بزرگی در جریان است که با قتلی که اتفاق می‌افتد کم کم بیرون می‌ریزد. کمپانی‌ای که حقوق قانونی این رمان را برای ساخت سریال خریداری کرده، کمپانی است متعلق به نیکول کیدمن. به همین جهت هم احتمالا خود او یکی از بازیگران اصلی این سریال است. دوید ای. کلی هم کارگردانی سریال را به عهده دارد. در هر حال این سریال با استقبال مخاطبان از شبکه HBO پخش شد و علاقه‌مندان فراوانی را با خود همراه کرد.

لژیون
دیوید هالر به بیماری اسکیزوفرنی مبتلاست. از کودکی به این بیماری مبتلا بوده و بخش زیادی از زندگی‌اش را در آسایشگاه روانی گذرانده. او حالا سی سالش است و تنها کسی که برایش در این زندگی سخت و طاقت‌فرسا مانده، دوستی به نام لنی است. لنی برخلاف هالر به بیماری روانی مبتلا نیست اما تجربه سخت او ترک اعتیاد بوده است. همه چیز ظاهرا به همان سیاق سابق پیش می‌رود و هالر پذیرفته بیمار است اما ورود بیمار جدیدی به نام سید تمام محاسبات را به هم می‌ریزد؛ حقیقت شاید چیزی دیگر باشد.... خالق این سریال همان کسی است که سریال موفق «فارگو» را در کارنامه دارد؛ نوا هیلی. مسئولان شبکه FX هم طبیعتا دوباره سراغش رفتند تا سریالی بر پایه کمیک‌های X-Men بنویسد. به این ترتیب لژیون در ژانر علمی-تخیلی ساخته شد تا بینندگان سیزن اول آن را ببینند. برای آن دسته افرادی که فارگو را دیده باشند، جهان ذهنی خالق این سریال آشناست. سیزن اول فارگو را خیلی‌ها دیدند و پسندیدند هرچند بخشی از مشتریانش را در سیزن دوم از دست داد و همان اقبال اولیه را نداشت. با این حال به نظر می‌رسد همان کسانی که فارگو را دوست داشتند، این سریال هم بتواند رضایت‌شان را جلب کند. به همین جهت لژیون را پیشنهاد کردیم تا صرفا به درام‌های خانوادگی یا جنایی نپرداخته باشیم.