شهرام شهيد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ي طنزنویس [email protected]
شما هم حتما تا حالا قسمت‌هایی از شو ثبت‌نام انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر را دیده‌اید. از بدل خواجه حافظ شیرازی تا یاسمین چهار ساله از قرچک ورامین کاندیدا ریاست‌جمهوری شده‌اند. این‌طور که من فهمیدم، مردم در ایران یک چیزی را برعکس متوجه شده‌اند؛ دوستان به جای اینکه برای انداختن رأی‌شان به صندوق مراجعه کنند، برای ثبت‌نام در انتخابات هجوم آورده‌اند به ستاد انتخابات. خلاصه بعد از وقوع سونامی ثبت‌نام آحاد مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری که چیزی نمانده بود ما را هم با خودش برای ثبت‌نام بکشاند به وزارت کشور، فکر کردیم شاید بهتر باشد بررسی کنیم، ببینیم در دنیا چه پروسه‌ای برای انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌بینی کرده‌اند.
سوئد: برای ثبت‌نام کاندیداهای ریاست‌جمهوری سوئد باید صبر کنید نظام اداره آن کشور تغییر کند؛ یعنی غیر از آن مهرورزی که اخیرا و پس از حادثه تروریستی در آن کشور برای رئیس‌جمهوری سوئد پیام تسلیت فرستاد، همه عالم و آدم می‌دانند که سوئد پادشاه دارد و نخست‌وزیر؛ نه رئیس‌جمهوری!
کره‌شمالی: این درست که کره‌شمالی رئیس‌جمهوری ندارد اما دلیل نمی‌شود مردم نروند پای صندوق رأی و به کیم جونگ اون رأی ندهند. هر کره‌ای از نوع شمالی‌اش موظف است حداقل ماهی یک بار برود ثبت‌نام کند تا در صورت تأیید صلاحیت و دستگیرنشدن بتواند به کیم جونگ اون رأی بدهد.
روسیه: در روسیه برای ثبت‌نام به‌عنوان کاندیداتوری ریاست‌جمهوری فقط دو شرط ساده وجود دارد. قبلا یا نخست‌وزیر پوتین بوده باشید یا نخست‌وزیر مدودف؛ همین!
چین: از آنجا که در چین نزدیک یک و نیم‌میلیارد نفر زندگی می‌کنند و شمردن این همه رأی هر بار کار وقت‌گیری است و سال‌ها طول می‌کشد که رأی‌ها را بشمارند و سال‌ها طول می‌کشد رأی‌ها بازشماری شود، سیستمی طراحی کرده‌اند که هر چینی در طول عمرش فقط یک بار بتواند برود به رئیس حزب کمونیست چین رأی بدهد و خلاص. بنابراین اصلا ثبت‌نام کاندیداها را در جهت رفاه مردم از مسیر انتخابات حذف کرده‌اند تا وقت مردم گرفته نشود. هر ثانیه اتلاف وقت مردم در آن سرزمین باعث حدود چهارصد و هفده ساعت اتلاف وقت در چین می‌شود.
آمریکا: در آمریکا انیشتین، وودی آلن، همینگوی، دالایی لاما و حتی نلسون ماندلای فقید هم می‌توانند برای ریاست‌جمهوری کاندیدا شوند. البته به شرطی که یا جزو الاغ‌ها باشند یا فیل‌ها و البته مهمترش این است که سرانجام پادشاه احمق‌ها از صندوق بیرون می‌آید.
عربستان: فعلا در عربستان مشکلات مهمتری از تغییر سیستم به جمهوری وجود دارد. اول باید زنان حق رانندگی پیدا کنند. بعد شهروند محسوب بشوند و... بنابراین شهروندان عربستان لازم نیست برای کاندیدا شدن به جایی مراجعه کنند. اصلا مراجعه کردن برای اخذ حقی از حقوق در عربستان جرم محسوب می‌شود.
جزیره‌ای در غرب آفریقا: و اما در بریتانیا چون در شاخ آفریقا واقع شده ما اطلاع درستی از رسم و رسوم قبیله‌ای آنها نداریم. اما به نظر می‌رسد آنها رئیس‌جمهوری نداشته باشند و رئیس قبیله هم همه امور را واگذار کرده به طبیب یا جادوگر قبیله. او هم نیاز به رأی مردم ندارد. مردم اگر به کارگران قبیله رأی بدهند، یک نفر صاحب امور می‌شود و اگر به محافظه‌کاران قبیله رأی بدهند یک نفر دیگر.
ترکیه: در ترکیه نوین همه می‌توانند به نیابت از اردوغان کاندیداي ریاست‌جمهوری بشوند و به نفع او بروند کنار. در غیر این صورت از نزدیکان فتح‌الله گولن محسوب می‌شوند و می‌افتند زندان. هر شهروند ترک این حق را دارد که چند بار در زندگی‌اش به اردوغان رأی بدهد.