در سالهای اخیر، نرخ تورم به نوعی از زمان دکتر مصدق تا به امروز کاهش بیسابقهای را تجربه کرده است. این اقدام نشان از اراده دولت برای ثبات اقتصادی و افزایش تولید دارد. تیم اقتصادی دولت روحانی با برنامهریزیهای فنی و بهدور از شتابزدگی باعث شده است امروز ما شاهد ثبات نسبی در بازار باشیم. اگرچه میتوان وجود رکود را به چالش کشید اما این ثبات، ثبات معناداری است و در آینده نزدیک میتواند به رونق در کشور و بازارهای مختلف منتهی شود. حتی اگر کابینه روحانی روی کار بیاید و ما چند واحدی افزایش تورم را تجربه کنیم، این تلاطم، تلاطمی منطقی خواهد بود.
در دولت سابق، تصمیمگیریهای شتابزده منجر به بههمریختگی و آشفتگی در حوزههای مختلف اقتصادی شد و کار تا جایی پیش رفت که به فروپاشی حوزه تولید نزدیک شدیم. حالا ما با یک ثبات نسبی روبهرو هستیم. چه تیم روحانی روی کار بیاید و چه کابینه عوض شود، میتوان گفت تا سالها کشور مدیون تلاشهای چهارساله دولت تدبیر و امید است و ثبات اقتصادی تا حدی ادامه پیدا میکند. اما اگر همین کابینه به کار خود ادامه دهد قطعا با اصلاحاتی که اعمال میشود ضعفهای کنونی و تخریبهای به ارث رسیده از گذشته را بیش از پیش بهبود میبخشد.
یک مثال ساده میزنم. هدفمندی یارانهها در همه جای دنیا اقدامی معتبر، شناخته شده و سازنده است، اما با اجرای ناصحیح و ناشیانه در سال 89، روزگار اقتصاد کشور سیاه شد. بخش تولید یارانهای نمیگیرد اما یارانه خانوار حالا تبدیل به بحرانی برای دولت شده است.
در مورد برجام هم باید گفت که برجام را نمیتوان به همه نسبت داد. برجام از نظر من ابتکار دولت روحانی بود. سیاست خارجی ما اکنون منطقی و هدفمند است. برای دیدن آثار برجام میتوانید به سرمایهگذارانی نگاه کنید که امروزه در کشور ما هستند و در گذشته از آنها خبری نبود؛ سرمایهگذارانی مثل آلمان، فرانسه و روسیه. همه اینها یعنی روزهای رونق تولید و اشتغال در راه کشور است.