از عجايب روزگار اين است كه مخالفان دولت بيشترين تبليغات خود عليه دولت را متوجه وضعيت و عملکرد اقتصادي كردهاند؛ در حالي كه همين آقايان منتقد دولت هستند كه وضعيت اقتصادي ايران را به روزي انداختند كه فقط طي چند ماه نرخ ارز سه برابر شد و چنان تلاطمي در كشور ايجاد كرد كه هيچگاه پيش از آن سابقه نداشت. حتي در دوران جنگ تحميلي كه كشور درگير جنگ بود و صادرات و درآمدهاي نفتي به حداقل میزان یعنی حدود سالانه 5 ميليارد دلار هم رسيد شاهد چنين وضعي كه در دوره احمدينژاد رخ داد، نبوديم و بعد هم همه تقصيرات افزایش قیمت ارز را به گردن بندهخدايی بینام و نشان به نام جمشيد بسمالله انداختند! و اصلاً از بيان اين ادعا خجالتي به خود راه ندادند؛ توليد خودرو را در كشور به پايينترين حد در 15سال گذشته رساندند و آن را كمتر از نصف كردند. ولي هنوز هم مدعي هستند! كه اشتغال را حدود صفردرصد افزايش دادهاند! و به جايش مردم را يارانهبگير كردهاند، الان هم ميخواهند همان خط را بروند و هر کدام بهصورت سادهلوحانه قول افزایش یارانهها را تا سه برابر میدهند! بدون اينكه اصولاً پول نفتي وجود داشته باشد! و انتظار دارند که مردم از این سوراخ برای بار دوم گزیده شوند. از تورم در دوره آنان نگوييم كه بهتر است. وقتي رفتند تورم 35 درصدي را روي شانه ملت بار كردند، تورمي كه براي فقرا و موادغذايي به 60درصد رسيد و حالا دايه دلسوزتر از مادر شدهاند. براي پاسخ به چنين اظهاراتي كافي است فقط بخشی از دستاوردهاي مهم اين دولت را در زمينه اقتصادي برشماريم.
1- مهمترين دستاورد اقتصادي دولت خارجكردن اقتصاد از ركود و رشد منفی میراث دولت اصولگرایان است. اقتصادي كه سال 1391 با رشد منفي 8/6درصد مواجه شده بود، اکنون و در 9 ماه اول سال جاري به 2/7درصد رسيده كه قابل توجه است. جالب اينكه فقط 2/2درصد آن از رشد بخش نفت است و 5درصد نيز به رشد بدون نفت مربوط ميشود كه در نوع خود مهم است.
2- دولت از ابتدا قول داد كه تورم را كاهش دهد؛ تورمي كه بيشترين ضررش متوجه طبقات فرودست است. در سال گذشته آن را به حدود 12درصد رساند به همين دليل مقام معظم رهبري در ديدار با هيأت دولت در سال 1394 به اين موضوع اشاره كردند كه «کاهش تورم، آرامش و ثبات نسبی در زمینه اقتصادی و مهار نوسانات تند یکی از اقدامات خوب دولت است که باید ادامه یابد؛ البته ما به تورم دو رقمی راضی نیستیم و تورم سالیانه باید به زیر 10درصد برسد.» جالب اينكه آن خواست مقام معظم رهبري كه تورم به زير 10درصد برسد و تكرقمي شود، امسال محقق شد و تا پايان بهمن ماه سال جاري به زير 7درصد رسيده است كه در 30سال اخير بيسابقه است. همچنين ثبات اقتصادي مورد اشاره رهبري نيز كمابيش به دست آمده است، البته اگر مخالفان دولت اجازه دهند.
3- يكي از مهمترين اقدامات دولت افزايش صادرات نفت از حدود يك ميليون بشكه در پايان دولت احمدينژاد به حدود 5/2 ميليون بشكه در روز است. اگر اين كار كه از نتايج برجام است محقق نميشد، وضعيت امروز ايران بسيار بدتر از ونزوئلا بود.
4- تثبيت نرخ ارز در 3سال گذشته و افزايش آرام و قانوني آن از ديگر دستاوردهاي دولت بوده است؛ در حالي كه در دولت اصولگرايان، اين شاخص مهم در طي فقط چند هفته سهبرابر افزايش يافت و فشارها و فسادهاي زيادي را متوجه مردم و كشور كرد.
5- اصليترين كالاهاي تولیدی كشور يعني پتروشيمي و خودرو و برق در سالهاي اخير روند صعودي را در توليد داشتهاند كه به رونق كسبوكار و كارگاهها انجاميده است و اگر همين رونق نبود، نرخ و تعداد بيكاران امروز چند برابر گذشته ميشد.
6- يكي از بدترين ضرباتي كه دولت پيش به كارگران زد، عدم افزايش حقوق آنان متناسب با نرخ تورم بود؛ به طوري كه در سالهاي آخر آن دولت نرخ تورم از نرخ دستمزد كارگران بيشتر افزايش يافت و اين فشار شديدي را به حقوقبگيران تحمیل کرد. ولي در دولت حاضر، در تمامي سالها افزايش حقوق بيش از نرخ تورم بوده است. هر چند تا جبران صدماتي كه در دوره احمدينژاد به اين طبقه وارد شده است، راه درازي در پيش است.
7- طرح سلامت يكي از افتخارات دولت جديد در خدمت به بخش بهداشت مردم است. در اهميت آن همين بس كه دوست و دشمنِ دولت از آن به نيكي ياد ميكنند. به جاي پرداخت يارانههايي كه معلوم نيست چه گرهاي را از اقتصاد كشور باز ميكرد، بخشي از اين پول براي طرح سلامت هزينه شد و نفس راحتي را مردم از حيث خدمات درماني كشيدند.
8- كاهش قاچاق يكي از دستاوردهاي مهم اين دولت است، هر چند هنوز حدود 15 ميليارد دلار كالا در كشور قاچاق ميشود، ولي مسأله مهم اين است كه اين دولت 40درصد از قاچاق را حذف كرد و اين يكي از علل اصلي مخالفت با دولت از سوي كساني است كه از طريق قاچاق ارتزاق ميكردند.
امیدواریم تا همین اندازه کفایت کند بلکه اندکی انصاف و دوری از قدرتطلبی نزد مخالفان دولت ایجاد شود.